| John Carten
Drzwi uchyliły się ponownie ukazując nowego członka naszej wielkiej, wspaniałej, miasteczkowej wspólnoty.
Kto chciał to i leniwie odwrócił głowę, by obejrzeć czlowieka który nadszedł głodny. Robota w sklepiku też często bywa męcząca, czasami tak bardzo jak męczęńska praca Księdza czy też Pastora. Oni to dopiero mają cięzko.
Otóż człowiek wyglądał nieco na takiego który owszem, ma kasę, ale na pierwszy rzut oka tego nie widać. Zwłaszcza że ma na sobie coś, co pełni podobną rolę, co sutanna. Zasłania dupka, oczywiście.
Oczy wściekle niebieskie, jakby miały moc czyszczenia kurzu, którego tutaj nie było dzięki opieeca Pana Naszego. Ciemne czarne włosy, lekko kręcone doskonale komponowały się z jego ciemną opaloną karnacją skóry, która pewnie była skutkiem jego straszliwych i (zapewne) niewinnych czynów. Nos był z rodzaju tych, którzy nie wsadzają go w nie swoje sprawy. Za to włochate ręce pokazywały, jak wielkim pomiotem szatana jest. Ah jego wzrok wyszukuje niewinnej ofiary
-Dzień dobry Panno Kathy, mam nadzieje że dobrze minął panience dzień?
Ah, sokół podrywa się do ataku i kołuje...
-Witam Pastorze, co mamy dzisiaj na obiad?
Ah, 32 letni lew najwyraźniej wpadł do jaskini, i już kontroluje sytułacje.
Ah, w myślach warczy bo nie lubi swoich obiadów i jak chce zjeść coś dobrego to musi się tutaj przyczołgać. I grzecznie się łasić...
Grrrry zawaraczały jego myśli.
Wszyscy zaś widzą że słowa skierowane do Panienki i do Pastora, były wypowiedziane spokojnie i kulturalnie, z szczerym uśmiechem. Ten szarmancik jest chyba nawet lubiany w miasteczko, no i często daje na kreskę.
Widać też że ma na sobie fartuch z napisem "Sklep Johna"
__________________ Mroczna wydawnicza małpa przedstawia Gindie, czyli wydawnictwo fabularnych gier karcianych.
Uuuk. |