| Po chwili odpoczynku i otrząśnięciu się z szoku mężczyzna lustruje okolicę. Wygląda na wyraźnie zdezorientowanego. Ale tylko przez chwilkę. Odkasłuje głośno, wypluwa z ust piasek, resztki wody i zabarwioną na czerwono ślinę. Następnie wyciera twarz ręką, przeciera oczy. Krzywi się dotykając rozciętego łuku brwiowego, ale sprawdza jak głęboka jest rana. Na szczęście wydaje się nie być zbyt groźna, podobnie jak reszta obrażeń na twarzy. Nie zmienia to jednak faktu, że boli jak cholera. Mężczyzna porusza powoli kończynami. Wyraźnie zadowolony wynikiem inspekcji podejmuje kolejną próbę przyjęcia pozycji stojącej. Tym razem udaną. Zauważa krótko obciętą dziewczynę podchodzącą do pozostałych ocalałych z katastrofy i kieruje się powoli w jej kierunku.
[user=561, 532, 1063, 1576, 345, 1420, 1413]Podchodzi i zachrypiałym głosem mówi: - Nie mieliśmy okazji do tej pory się poznać, ale zawsze lepiej późno niż wcale - sili się na delikatny uśmiech, ale przypomina on raczej grymas - Widzę, że udało się Pani bez większych obrażeń, mnie także jak sądzę. Znam się na pierwszej pomocy, miałem szkolenia w Wy... w pracy. Mogę pomóc opatrzyć pozostałych i zorientować się w ich ogólnym stanie. Ach, przepraszam, powinienem od tego zacząć, Andrzej Zawrzycki - podaje rękę[/user]
__________________
You're another sh... talking punk to me
You're living inspiration for what I never wanna be
And I see, you've been blinded by what you believe
And now back up and sit down, shut up and act like you need to be |