| "I na co ta cała fatyga miałaby przyjść, jeśli mielibyśmy otrzymać jedynie jedną złotą koronę, skoro mogą być trzy?" Pomyślał Gnordi, uśmiechając się do siebie. Wszedł do środka bez wahania. Nie dosłyszał, jak kapłan mówił o krasnoludzkich bogach, więc tylko skinął głową na jego słowa. Widział też twarz Mablunga i kapłanów, widać nie każdy był zadowolony z ich wizyty.
"Dziwne, elf nie wygląda na zadowolonego z zakończenia misji... może coś się wreszcie wydarzy?"
Po chwili rozmyślań powiedział cicho do Martina:
-Coś mi tu śmierdzi, nie wydaje Ci się czasem, że pakujemy się w jakąś wielką kupę orkowego gówna? Oni wszyscy nagle zestresowali się, jakby zaraz mieli przespać się ze zwierzoczłekiem.
Gdy zobaczył entuzjazm wyższego kapłana zdziwił się nieco i podrapał się po irokezie.
"Więcej złota niby nigdy nie przeszkodzi, ale czy to na pewno miałaby być nagroda, a nie pułapka, czy po prostu chęć odciągnięcia nas od sprawy? Całe złoto... coś mi tu śmierdzi...."
Ponownie, szepcząc, zwrócił się do Martina:
-Według mnie coś tu nie gra, ale całe złoto tego łysola? Patrząc na świątynię można domyśleć się jak dużo tego jest... ale lepiej, żeby nic nie kombinowali... |