| Dahdii Uadad
Twarz indianina stałą się jeszcze bardziej zmęczona. Jednak bez wyraźnej zmiany spoglądał na całą scenę, oraz wdzięki tej dziwnej, białej kobiety. Zmarszczył brwi w ponurym grymasie, gdy ludzie rozpoczęli pieśni.
Wstał, wziął swój karabin w rękę, podstawiając swoje krzesło pod ścianą, w ostatnim rzędzie, jak najdalej od rozochoconych modlitwą tubylców.
Spoglądał tylko spode łba na raz po raz podrygujący tomahowk irokeza. Co bardziej spostrzegawczy zauważyli w jego oku błysk... może to po prostu stare wspomnienia. Twarz czerwonoskórego nie wyrażała nic poza prawdziwą nudą.
Przysunął krzesło bliżej "dzikiego", przepychając się bezceremonialnie przez siedzących mu na drodze bywalców zajazdu.
Nadal spogląda tym swoim otępiałym wzrokiem na irokeza, w milczeniu przyłączając się do wystukiwania rytmu swym winchesterem.
__________________
"All those moments will be lost... In time... Like tears... In the rain. Time to die." |