Erytrea Murciélago 
Wysoka, smukła kobieta o jasnej cerze, kontrastującej z długimi, czarnymi, falowanymi włosami oraz oczami barwy nocnego nieba, które nadają jej podłużnej twarzy niepokojący wygląd. Ubiera się po męsku w długą tunikę, którą przepasuje zwykle kolorową chustą, oraz wygodne nogawice z miękkiej skóry i buty do jazdy konnej. W prawym ukrywa sztylet. Wygląda na młodszą niż jest w rzeczywistości. Ponoć to charakterystyczna cecha, dziedziczona przez kobiety w rodzinie jej matki – choć niektórzy złośliwi mogliby stwierdzić, że to kwestia magii, lecz byliby w błędzie. Z charakteru jest pragmatyczna, surowa i zasadnicza. Powaga i skupienie to najczęstszy wyraz jej twarzy, a smutek wżarł się w jej ciemne oczy. Teraz gości w nich jeszcze nadzieja. Ostatnimi czasy jej ruchy nabrały energii i sprężystości, której brakowało im w ciągu siedmiu minionych lat, zaś na jej ustach częściej błądzi uśmiech – o czym ktoś postronny, naturalnie, wiedzieć nie może, lecz co stanowi miłą odmianę dla jej bliskich.
Podróżuje konno na karym wierzchowcu imieniem Gwiazda, a nocą towarzyszy jej niewielki nietoperz, którego również woła po imieniu - Blasfemar. O sobie i swej rodzinie mówi niewiele - wspomniała tylko o bracie Ezymandrze, z którym komunikuje się przez magiczny amulet, spoczywający na jej piersi - lecz nie stroni od ludzi. Pochodzi z Turmish, lecz po matce, urodzonej na północy, odziedziczyła jasną cerę.