| Honogurai nie przejął się krzykami krasnoludów. Siedział dalej na stole i myślał jak wejść do podziemi. Po jakimś czasie Keith przyprowadził kolejnych niedobitków. Pożarł się trochę z Vanyą jednak jakoś się pogodzili i wyjaśnił przybyłym elfom co tu się właściwie stało.
Gdy odkryto glif chłopak podszedł do niego i mu się przyglądał. Wolał nie rzucać jakiś głupich pomysłów jak reszta tylko patrzeć i może wyłapać coś ciekawego. Gdy Keith pogłaskał glif ten delikatnie się zapadł. *Cóż, niekiedy najgłupsze pomysły potrafią coś zdziałać* Ale jak Duncan nadepnął bosą stopą z trudem pohamował śmiech. Jednak głaz spadł w dół.
*Wystarczyło nadepnąć?*
Honogurai zwrócił się do Reda:
-Mógłbyś sprawdzić jak tam jest głęboko? I czy nie poranimy się tam niczym?
-Oczywiście
Duch zanurkował i wrócił po kilku minutach.
-Jest tam dość płytko... jakieś 100 jardów. Na dole jest jakieś pomieszczenie. Nie jest też zbyt stromo.
Spojrzał jeszcze na dół w obawie o swoje klejnoty. Ściany były jednak dość gładkie i można było zjeżdżać.
-Czas wrócić do dzieciństwa- zaśmiał się po czym zjechał w dół
__________________
き
ろ
さ
な |