| Waldemar podszedł do kartki i podpisał się imieniem i nazwiskiem. Był zadowolony z tego, że ojciec nauczył go pisać i czytać. Może kiedyś też zostanie kupcem. "Trzydzieści sztuk złota później i dziesięć teraz... to jakieś dwa, trzy miesiące życia w luksusie dla ojca" pomyślał szybko kalkulując całą kwotę. Po kilku chwilach i przemyśleniach rzekł:
- Domyślam się, że nie będzie większych problemów z zapasami dlatego też trunku i jadła na tydzień, bo czasu polować nie będzie, a siebie też na wzajem zjadać nie chcemy... Dziesięć metrów liny z hakiem bo nie wiadomo co przyjdzie nam zwiedzić i gdzie wejść i do tego jeszcze jeden pistolet by się zdał. Może i to broń jeszcze wielce niedoskonała ale w przyszłości to któż wie czy nie będzie lepsza. Nic nie jest lepsze od krasnoludzkiego rusznica... Aczkolwiek Imperialną robotą także będę zadowolony. Po tych słowach Waldemar usiadł spokojnie czekając aż kapłan przestanie notować i jego towarzysze się określą co do swych potrzeb.
__________________
Do szczęścia potrzebuję tylko dwóch rzeczy. Władzy nad światem i jakiejś przekąski.
Ostatnio edytowane przez one_worm : 15-04-2009 o 15:23.
|