.
.
Cała ta sytuacja była coraz bardziej denerwująca i groteskowa… Oczywiście pracował już dla różnych świrów i świrusów, ale… wszystko miało swoje granice.
Można się umówić na jakiejś zapuszczonej budowie, można zaprosić też innych na to spotkanie, można pracować drużynowo, ale... do cholery jasnej. Czy to on ma kogoś szukać czy raczej jego powinni szukać?
Ci mężczyźni, którzy tu łażą w te i z powrotem... prawie jak szczęśliwi tatusiowie czekający na rozwiązanie...
Janos stanął na środku placu – całkowicie ignorując wykształcone instynkty i własne bezpieczeństwo – powiedział na tyle głośno, że musiał być słyszany przez wszystkich:
- Panowie. Który to Itep? Czy może wszyscy tutaj czekamy na jakiegoś ducha, który schował się za mejlem? Bo kurna, co jak co, ale pięciu facetów, którzy w jednej chwili przyleźli na budowę, zeby się odpryskać... Takie bajki to my, nie nam...
Kamień został rzucony w wodę; wystarczyło popatrzeć na rozchodzące się fale... i w razie draki...