Dywina
Kto parał się magią i przestał, nie opuścił magii ani trochę: ani magia go nie opuściła. Magia stała się jego naturą: magia stopiła się z jego wolą, działaniem i okolicznościami, którego otaczają. Stała się jego życiem. I tylko jej użycie, na korzyść lub szkodę w czasie jego życia, może go po śmierci wynieść ponad rzeczywistość lub pogrążyć w otchłanii.
Magia narodów i ras Asganii, naturalna magia, nie jest magią w żadnym znanym znaczeniu w innych odległych wymiarach i planetach. Jest ona dziedziczona wraz z narodzinami, przyjściem na świat. Płynie w żyłach, w wielokolorowej krwi istot fizycznych.
Podczas, gdy zwykły przejaw magii wymaga rytuałów, działań zwyczajnych w określony sposób, wzór, który ją przywoła, albo wywoła z głębin jaźni istot, które je posiadają nieświadomie, magia Asgańczyków nie potrzebuje żadnych znaków, symboli lub obrzędów. Asgańczycy są doskonale świadomi mocy, jakie w nich przebywają. Podczas, gdy w innych wymiarach i światach istoty posiadają w sobie ukrytą dla nich, drzemiącą w nich, a mimo tego, przejawiającą się cały czas, niewidoczną dla nich, siłę.
To oznacza, że istoty Asganii używają magii cały czas. To używanie, bycie i odziedziczenie magii, rodzaj świadomości, a nawet sam rodzaj tej magii, nazywa się dywiną. Jedynym warunkiem do użycia jej w bardziej skomplikowany sposób jest zależny jedynie od woli tejże istoty, a ograniczeniem jest typ mocy, jakim została obdarowana.
Istota potrafiąca zmieniać własne kształty i przybierać różne formy zwierząt lub równie inteligentnych istot, może nie mieć już zdolności do panowania nad żywiołami i zmienienia zbyt płynnej, ulotnej natury płomienia, wody oraz innych. Można to prosto wytłumaczyć poprzez to, że metarmorfoza z jednej istoty do drugiej, jest po pierwsze bardzo sztywna, bo dokładnie z jednej określonej formy do drugiej bez zmian, oraz zmiany, mniej lub bardziej kosmetyczne istoty posiadającej taką moc, mogą zachodzić tylko na niej samej i nie może nikogo innego zmienić w jakikolwiek sposób.
Gdy mag przestaje potrzebować rekwizytów i rzeczy do uwierzenia w siebie, jego magia i twórczość zaczyna się ograniczać tylko tym, o czym pomyśli, co pragnie, by się stało.
Mimo to, Asgańczycy nie są sztywnością ograniczeni. Kto, kto potrafi zmieniać się w zwierzęta i przybierać formy innych istot, potrafi także zmieniać własny wygląd wedle jej lub jego woli. Zatem metarmorfoza nie musi być zawsze sztywna. Czasami istota przybierająca postać innych istot upiększa dla siebie ukradziony kogoś obraz.
No dobrze, zatem co z istotami i graczami, odgrywające postacie, którzy by woleliby istoty wielkie jak sama Asgania? W końcu nic nie ogranicza dywiny, tylko sama wola i myśli istoty władającej danym typem mocy.
Problem w tym, że niektóre moce potrafią być przekleństwami istot używających ich lub zabierać więcej czasu, do sformułowania. Albo naruszają kogoś innego wolę. Bycie wielkim jak sama Asgania, albo większym, istota musiałaby uzyskać zgodę wszystkich istot, zamieszkających ją, a poprzez to mających na nią wpływ.
Poza tym, która wystarczająco mądra istota wolałaby być zbyt duża i przyciągać zbyt wiele uwagi?
Zatem, dywina nie może w żaden sposób naruszać kogoś woli. Dopiero przyzwolenie innych pozwala na jej swobodniejsze użycie. Niektóre rzeczy mogą być oddziaływanie o wiele mocniej, adept panowania nad wodą może nią miotać ile wlezie, bez ograniczeń, wyjątkiem jest tylko inna istota panująca nad tym samym żywiołem. Wtedy efekty i dążenia obydwu istot wzajemnie się eliminują i nie otrzymują żadnego efektu.
Każda istota jest wyjątkowa w swym istnieniu i obecności w świecie: nie istnieją dwie istoty będące w tym samym czasie, w dokładnie tym samym miejscu, myślące w ten sam sposób i o tym samym pochodzeniu i przeszłości.
Asgańczycy dostali różne dary dywinowe. Jedni potrafią panować nad żywiołami, drudzy przemieszczać się w przestrzenii, inni zmieniać własną formę fizyczną, a jeszcze inni wróżyć i poznawać przyszłość: pajęczynę mnóstwa zamierzeń i celów istot.
Można zapytać, jak jeden dar może się równać drugiemu?
Może, gdy jest wystarczająco potężny i wystarczająco specjalizowany.
Niektórzy mogą być ciekawi, jak jakiś "mierny" wróżbita może sobie poradzić z istotą ognia, potrafiącą nim rzucać, jak i gdzie popadnie, w formach, jakie ona sobie wybierze. Czy to w postaci kuli ognia, czy miecza, czy pożogi. Czy takiż wróżbita, znający się na przyszłości tylko, może coś zaradzić takim potężnym mocom?
Jeśli chodzi o wróżbitów Asganii, to mogę Was zapewnić, że są oni jednymi z najstraszniejszych przeciwników.
Dlaczego? Gdyż wróżbita w Asganii nie włada magią: władą dywiną. On wróży cały czas. On widzi przyszłość cały czas. Nie potrzebuje żadnej ręki, kuli, fusów, chmur, znaków czy jakiejkolwiek innej rzeczy.
Oznacza to, że może przewidzieć każdy ruch, każdy cios, jaki przeciwnik próbuje wykonać. Może go zatem uniknąć, sparować. A zresztą, kto powiedział, że wróżbita musi się pakować w kłopoty?
Podczas, gdy przez tę samą drogę lub szlak, jeden podróżnik może wpaść w wiele pułapek, niebezpieczeństw lub na którym może zginąć, dywinowy wróżbita przejdzie bez przeszkód, a nawet najmniejszych trudności i opóźnień.
Ba, nawet znajdzie skarby po drodze!
Asgania roi się od istot posiadających potężne moce, jednak równowagę utrzymuje to, że wszystkie istoty posiadają równie wybitne zdolności.
Również zwierzęta Asganii nie są pozbawione dywiny. Jedyne, czego są pozbawione, zarówno w Asganii, jak i innych wymiarach i światach, to jakieś organizacji i kultury. To ich odróżnia od społeczności zamieszkujących świat Asganii. Brak zorganizowania.
Naturalność nie jest odbiciem niczego: naturalność jest lustrem, w którym odbija się wszystko inne i rzeczywistością, na którym wszystko inne się wzoruje.