| Fosht'ka
Prawdziwy skarbiec!.. Z czułością patrzyła na księgi, a "Zioła - czy są Twoim powołaniem?" schowała do torby. Następne trafiły do niej śliczne fiolki. W jej świecie tak nieczęsto widywała równą troskę o może niewiele warte w złocie, ale jakże cenne w podróży, specyfiki, tak nieczęsto wlewało się je w coś mocniejszego niż szkło. Zabrała też zwój z opisami, gdy coś sobie uświadomiła. Zatrzymała się przez chwilę w bezruchu, ze zwojem na pół wciśniętym do torby, po czym wolnym krokiem wróciła do plądrowania, choć pozostała zamyślona. Sprawdziła, czy uda się jej zabrać jeszcze "Ziołolecznictwo" i czy znajdzie jakiś tomik o zatruciach i chorobach tej krainy (poszukałaby nazw toksyn, które występowały w opisach fiolek), a potem usiadła wprost na podłodze, położyła przed sobą jedną z otwartych ksiąg i wpatrzyła się w nią, opierając podbródek o pięść. Zastanawiała się, czy nie poczuła czegoś dziwnego lub nowego od wejścia do wioski.
- Calcifer, może mi poczytasz? - zapytała półgłosem.
- Raczej nie, szefowo - odparł tamten, patrząc z wysokości jakiejś komódki. Kto go tam wie, może nie umiał czytać.
__________________
- Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja.
- (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada. |