Emma

Piękna, jasnowłosa dziewczyna siedziała z tyłu pomieszczenia przy ścianie, ostrożnie przyglądając się kolejno następującym wydarzeniom. Choć przeciwna była całemu temu zajściu, ani myślała ruszać się z miejsca. Usilnie hamując grymasy, jakie próbowały zaistnieć na jej twarzy, miała nadzieję sprawiać wrażenie dumnej i niczym niewzruszonej, lecz w jej serce powoli wkradała się złość. Chociaż na codzień wydawała się nieustraszona, krzyki i twardy głos elfa przyprawiały ją o dreszcze. Nie były to bynajmniej dreszcze w dobrym tego słowa znaczeniu, ale takie, które sprawiały, że zaczynała się bać. Jak ludzie mogą być tak bezmyślni i bezwzględni, by zabierać innym to, czego zdołali się dorobić...?

Jej wewnętrzny monolog przerwały słowa siedzącego obok krasnala. Dotychczas nie zwracał na siebie uwagi, ale widocznie uznał, że już najwyższy czas. - Panowie, sądzę że nadużywacie gościnności naszych jakże miłych gospodarzy - rzekł, po czym wykonując kilka szybkich gestów, wymówił formułe zaklęcia zbroja maga.

Estera w środku bardzo przeżywała wszystkie wydarzenia. Choć zaczynało się w niej gotować, jako obca, nie chciała robić zamieszania własną osobą. Siedziała więc, bacznie obserwując całe przedstawienie i żałując właścicieli karczmy.

 

__________________
'Poświęcenie trwania w kłamstwie.
Wszystko się kończy
Wkrótce zrozumiesz
Że byliśmy poza czasem'