| Wydęte w grymasie pozornego lekceważenia wargi przygryzała co chwilę w pełnym cierpienia grymasie. Była ładniejsza. Nieznacznie , ale jednak. Jej pełne życia zielone oczy, falująca miedź włosów i figura rozpustnicy... Śnieżka niezbyt dobrze czuła się w takim towarzystwie, a Krwinka wręcz nienawidziła pięknych kobiet.
Odbieranie blasku księżniczce, to ciężka ujma, to powód do zbrodni niemal. Drapieżny uśmiech pojawił się kiedy myśl taka nasunęła sie Krwince. Śnieżka zdołałą wywalczyć kompromis, że w razie czego zamęczą karczmarkę szybko, by nie cierpiała dłużej niż kilka godzin.
Nastawienie Śnieżki uległo lekkiej przemianie, kiedy Ruda oznajmiła, że ma im coś do zakomunikowania. Powsciągając atawistyczną niechęć, spojrzałą na ślicznotke, jak na zwykłego herolda, mającego coś do obwieszczenia. Pomogło.
- Mów więc nam szybko w czym rzecz. Jesteśmy spóźnieni w naszej podróży, wolelibyśmy pokrzepieni jadłem i napitkiem rychło w drogę podążyć. - Neutralnym tonem popędziła karczmarkę Śnieżka. |