| Amber
Roderick
Gdy za sprawą karczmarza zamówione: sarnina, pajda świeżego, jeszcze pachnącego i ciepłego chleba, oraz trzy różne sosy w salaterkach pojawiają się na stole, Roderick wyjmuje swój nóż, odkraja sobie kawałek mięsa i posługując się tym samym narzędziem zaczyna jeść, co jakiś czas zagryzając zamoczonym w którymś z sosów kawałkiem chleba.
Je przysłuchując się rozmowie, po czym przełknąwszy odzywa się.
Hej, jasne, że przecierz nie chodziło mi o to by zaraz wyruszać w Cień, do jutra daleko byśmy nie zajechali. Pierwiej bym wysłuchał co Random ma nam do powiedzenia. - Przerywa by wypić łyk piwa - A co do Alberta, to pewnie masz rację Emmo, nie wyglądało na to żeby miał wyjątkowe kłopoty kiedy jeszcze szedł, do licha! Pierwsza bariera nie jest nawet najtrudniejsza.
A z Isabellą po spotkaniu z Randomem i tak bym porozmawiał, może udałoby się dowiedzieć od niej o czymś, o czym Fiona nie była skłonna dotąd się z nami podzielić. - Uśmiecha się - No co się tak na mnie patrzycie? Trzeba dbać o wizerunek wszechwiedzącej i nade wszystko tajemniczej Fiony.
Przytrzymując kciukiem o brzeg ostrza kawałek saniny, czubkiem sztyletu wskazuje w stronę Tristana.
Jeśli masz rację i to faktycznie był pokaz siły to mamy do czynienia z przeciwniikiem, który jest na tyle silny, że nie musi już ukrywać swojego istnnienia a może i tożsamości, w końcu ile może być osób, które mogłyby w taki sposób sterować Wzorcem? Chyba nie za wiele, tak myślę. Osobiście nie wykluczałbym jeszcze jednej możliwości - coś, lub może faktycznie ktoś zakłóca działanie Wzorca, czego przejawem są zmiany w Cieniu, a to co się stało z Albertem może być jednym ze skutków ubocznych. Słuchajcie ja nie mówię tu o kilku silnych potworach z Cienia, ale o całych Cieniach i królestwach, które na tyle urosły w siłę i realność, że przyrównywałbym je raczej do Złotego Kręgu aniżeli do krain Głębokiego Cienia. - Przerywa i gryzie kolejny kawałek jakże wybornej sarniny.
__________________
Obława! Obława! Na Młode Wilki obława! |