Aschaar

.


Elegancka limuzyna i sportowy motor jednocześnie zaparkowały na przydrożnym parkingu nieopodal mostu nad cieśliną Oresund. Motocyklista zdjął kask i uśmiechnął się.



.


- Jesteś spóźniony – powiedziała blondynka w lekkiej, prawie wieczorowej kreacji z linii bussiness casual, która wysiadła z wozu. Zatrzasnęła drzwi, wyjęła paczkę papierosów i zapaliła cieniutkiego Davidoffa.
- Ja? – zaśmiał się – niech będzie, że ja jestem spóźniony... Miałaś czas, aby się rozejrzeć?
- W zasadzie t...

Oboje jak na komendę odwrócili się o betonową konstrukcję opierała się młoda kobieta. Po chwili zgrabnie usiadła na betonowym wsporniku.

- Miałam nadzieję, że się nie spotkamy, ale... cóż widać nie dane jest mi uwolnić się od...

- Shi... – chłopak syknął kiedy z wysokości dwu metrów spadł na asfalt – Przepraszam. Robiłem małe doświadczenie...


- Ja też – ścięty na krótko mężczyzna w wygniecionym T-shircie i bojówkach wpuszczonych w wysokie buty wyglądał bardziej na członka jakiejś terrorystycznej organizacji niż na... – Ponieważ nie wszyscy się znamy... Ja zacznę. Natan Franetti. Święte Officium.

Japończyk ukłonił się i powiedział:
- Yuri Kisage. Cesarski dom tokijski. – on również zrezygnował z podawania rangi... To byłoby bardzo źle widziane w tym towarzystwie.


Siedząca na betonie kobieta wstała i jej wzrok prześlizgnął się po wszystkich obecnych. Na dłużej zatrzymała się na młodziutkiej twarzy tokijczyka.

- W tym mieście... Vivecca... Josephson... Rada Cieni.

- Alathos Dhaggarn – mężczyzna z motocykla złożył krótki wojskowy ukłon – tylko dla formalności powiem, że Iconnou...


Niedopalony Davidoff wylądował na ziemi.

- Julien Swedenborg. Nazwisko oczywiście jest fałszywe. Chciałabym powiedzieć, że reprezentuję równie zacne organizacje, ale... Alathos i Vivecca mnie znają – nie lubię owijać w bawełnę. W chwili obecnej reprezentuję Kupegówna... Nie protestuj! – motocyklista zamknął usta – nie jesteśmy na ugrzecznionym przyjęciu, tylko w pracy... Miałam trochę czasu, aby rozpoznać sytuację w mieście. Z tego co udało mi się dowiedzieć i zaobserwować... Nie, nie będzie wykładu z „magicznych sztuczek” – spojrzała na Nathana – Przepraszam, nie mogłam się powstrzymać – to było takie oczywiście, tak wypisane w Twoich myślach... – zapaliła kolejnego papierosa i kilkakrotnie zaciągnęła się głęboko – Wracając do sedna. Idzie o gobelin, w którym zawarte są wszystkie wzorce. Zawsze jest jeden taki twór definiujący wszystko z czym możemy się spotkać... Tutaj są dwa współegzystujące gobeliny... Wiem – wydaje się Wam, że straciłam rozum... Mnie też się tak wydaje, bo to co widzę w tym mieście jest niemożliwe... Może jest to Xaos – porządek tak wysokiego rzędu, że sprawia wrazenie nieporządku??? W każdym razie ponieważ Tellurian posiadł jakąś dodatkową Zasłonę, traktowaną przez Oświeconych jako... Miało być bez wycieczek... – znów się zaciągnęła – Wydaje mi się... że w tym miejscu exists more realms than... - zawahała się - tym samym więcej sfer. Użycie jakiejkolwiek magii może z wyjątkiem prastarej – rozbija się o te rozczepione sfery i powoduje zgoła nieoczekiwane efekty zależne od lokalnego natężenia kwintesencji, paradoksu i innych czynników... Nie powoduje też powstania rezonansu...

- I see some Tass in Tapestry of this town... I was sure... – druga z obecnych kobiet przegarnęła włosy – Przepraszam... Muszę się zgodzić... Ale to jest równoznaczne z tym, że Ty droga Julien możesz co najwyżej zająć się robieniem zasłony dymnej.

- Przecież mówiłam, że reprezentuję...

- U mnie wszystko w porządku – Alathos przerwał blondynce – jeżeli nie liczyć problemów z postrzeganiem pewnych rzeczy... jednak to chyba przypadłość nas wszystkich...

- Ja też nie mam problemów, ale w porównaniu z wami moja siła ognia... – Ojciec uśmiechnął się.

- Ja również będę mało przydatny – Japończyk ukłonił się – nie panuję nad swoją mocą. To co się tutaj dzieje powoduje, że moje P’O chce się wyrwać spod mojej kontroli. Określiłem jednak siedem miejsc w mieście, które są najbardziej podatne na przepływy energii. Moim zdaniem zapieczętowanie tych miejsc powinno przywrócić wszystkie Cienie Rzeczywistości do normalnego, lub prawie normalnego stanu. Na tyle normalnego, aby wielu nie było w stanie zauważyć różnicy... Nie będę w stanie przeprowadzić zapieczętowania... Niestety.

- To zostawcie mnie. – powiedział motocyklista – jedno mnie intryguje. Ktoś w tym mieście przełamał rzeczywistość i pokazuje tylko część rzeczywistości... Tylko dzięki temu to miasto jeszcze nie oszalało. Wiecie kto?

- Jestem przekonana, że Gunnar – blondynka uśmiechnęła się gorzko – był moim adeptem dawno temu, miałam nadzieję, że go spotkam... Jednak to dla niego za dużo... Niewielu wie, że jest Faustem – rzuciła papierosa na ziemię – Nie myślę jasno. To co się tu dzieje... Konsorzy - przepraszam was, nigdy nie czułam się tak bezradna i głupia...

- Najważniejsze zatem zamknąć dziką energię. – Nathan uśmiechnął się – Alathos to ty. Julien i Yuri – zajmą się tworzeniem zasłony dymnej dla naszych działań. Vivecca spróbuje zdobyć więcej informacji o tym... „zjawisku”. Ja zajmę się rozpoznaniem sytuacji jeżeli idzie o istoty w tym mieście... Z tego co wiem jest tutaj kilku... Nadnaturalnych. Wiem, już teraz, że jest tutaj jeden spokrewniony, którego wolałbym nie mieć w mieście tu i teraz. – Wyciągnął z kieszeni zdjęcie
- Nie sądzę, aby starał się nam przeszkadzać, ale...

- Chciałbym wam kogoś przedstawić – motocyklista spojrzał na obecnych – wiem, to niezgodne z zasadami, ale on może nam pomóc. Ręczę za niego.

Widząc skinienia głowami wyjął telefon i zadzwonił. Była ciepła noc, tylko od wody niosła się delikatna bryza...
Po chwili do zgromadzonych podjechał jeszcze jeden motor. Widać było, że mężczyzna nie czuje się zbyt pewnie i wolałby tu nie być.


- Shaska Vykos, Tzimisce Królewskiej Linii – ukłonił się delikatnym skinieniem głowy.

- Badacz, myśliciel, doskonały strateg i rytualista... I gość, który kapitalnie manipuluje masami...




Spotkanie skończyło się po kilkunastu minutach, które upłynęły na wymianie najważniejszych informacji o mieście i jego mieszkańcach.
Kiedy wszyscy rozjechali się na miejscu został tylko Alathos i Yuri.

- Wolałem tego nie mówić przy pozostałych – powiedział Japończyk patrząc na wodę – Mam wsparcie trzech eskadr i jednej grupy szturmowej...

- Vivecca nie ma z TYM problemów. Reszta też nie. Zawsze bałem się, że będę musiał... że będę istniał w tych dniach... To durne, ale chciałbym, aby Śmierć zabrała mnie wcześniej... Pamiętasz o tym co przyrzekłeś mi na plaży w Hong Kongu?

- Tylko jeżeli Ty pamiętasz co przyrzekłeś mnie... – odwrócił się i po sekundzie jego sylwetka rozmyła się w powietrzu, jak porwany przez wiatr dym.

Ostatni uczestnik spotkania usiadł na motocyklu:
- Energy pattern recognized. All systems ready.