| Dirith ruszył ulicami za nią, w pierwszej chwili podkuliła ogon i była pewna, że się na nią rzuci tak jak zrobił to pod akademią. Rozerwałby ją na strzępy jak myszkę. Taka była naturalna kolej rzeczy w relacjach elf drow, elf chce pomóc, drow gryzie i kopie. Wcześniej pomagała mu, bo uważała, że tak trzeba, ze się zaprzyjaźnią ostatecznie albo przywyknie do sposobu bycia drowa albo nawróci go ze złej drogi. Ale drow świetnie radził sobie jako zabijaka i bestia, widać jego przeznaczeniem było rozdawać kopy i nie zgarniać odwetów. Teraz Kiti miała tylko nadzieję ze drow uleczy się jak najszybciej z klątwy i pójdzie sobie, wróci do podziemi czy gdziekolwiek z dala od niej. Najbardziej bala się tego, że nie znajdą leku a drow zrobi to, co obiecał, złoi ich wszystkich. Nawet straż na murach nie zdążyła ustrzelić drowa. Widać tak ma być, siły wyższe tak chciały. Kiti musiała gorzko przyznać, że gdyby nie ten drow, nie dotarliby tak daleko. Zjadłby ich smok, nieumarli czy co tam jeszcze, hydra. Biegła lasem wypatrując elfki. Elfki nie było. Kiti bała się, że Dirith zaraz wpadnie w szał.
Na szczęście pojawił się smok. Kiti wolał już smoka od Diritha. Smok wyrzucił Cunnera i przemienił się w człowieka. Kiti osłupiała. Zaczęła głośno węszyć. Ten zapach! To ten człowiek!!!
- Proszę, pomóż nam! - zaszczekała. - księżyc, Adherel, obiecali, że dostaniemy lek na klątwę!
__________________
"Bóg stworzył świat. Szatan zobaczył, że świat jest dobry i zaniepokoił się trochę. Bóg stworzył człowieka. Szatan uśmiechnął się, machnał ręką i rzekł do siebie: eee spoko, będzie dobrze!" - Almena wyjaśnia drużynie stworzenie świata....:D |