| Wrogie jednostki snęły w ciasnej grupie blokując wejście do fabryki. Trzy z nich juz padły, jeden za sprawą Pred’a, a dwie inne rozstrzelane zmasowanym ogniem. Nie było jak przelecieć nad nimi, pancerze gundamów i tak trudem wytrzymały ogień zaporowy, tak że trzymali „Omegę” na dystans. Była nadzieja że może skończy się amunicja, gdyż mieli stare karabiny z magazynkiem, które przy laserowych gnatach jakie zafundował ICN swoim żołnierza wyglądały trochę śmiesznie.
Nie zatrzymane przez nikogo promy były już tylko punktami na horyzoncie. Kto miał czas obejrzeć się za siebie ujrzałby paniczna ewakuację, na zasadzie „każdy ratuje się sam”. Drogi szybko zapełniły się uciekającymi pojazdami.
W końcu jeden po drugim milkły karabiny obrońców. Kolejne dwa zostały rozszarpane ogniem Niebieskich. Teraz dało się przedostań na teren fabryki. Wystarczyło tylko strzelać.
Ktoś kto nie uciekał, ani nie walczył przyglądał się walce. Czarne „coś” przylgnęło do dachu jednego z wieżowców. Można było wsiać to za część dachu, gdyby się nie poruszyło podczas nieudanego ataku Zielonego 3 na promy. Teraz jedynie leżało i czekało. |