Kelly

- Dziękuję, madame - przyjął pomoc Olimpii, bowiem chodzenie przy użyciu kuli sprawiało mu niemałą trudność. Wprawdzie kompletnie nie rozumiał poprzedniego zachowania divy operowej. Tego przykładania pistoletu i w ogóle. Było również oczywiste, że ów pies jest jak najbardziej sprawą miejscowego opiekuna prawa. Wszak zaatakował ludzi. Któż wie, kogo jeszcze miał na sumieniu, czy kogo zaatakowało, ale ... ale nieważne, skoro strażnik uległ perswazji panny Grisi to była jego sprawa. Problem w tym, że on za bardzo ulec nie mógł, z prozaicznego powodu - zaczynał wierzyć w te całe elfy. Może nie całkiem jeszcze, ale ... ale ...
- Oczywiście, madame, bardzo chętnie. Rytuały to interesująca sprawa. Nawet zresztą, jeśli nic z tego nie wyjdzie, będzie to ciekawy eksperyment etnograficzny. Tylko znacznie mniej sympatycznie byłoby, obawiam się zaś, że to, proszę zapomnieć, iż mówi to naukowiec, że to możliwe. Choć, oczywiście, normalnie nie chce się w to wierzyć. Nie chcę zaś, sama pani rozumie, chodzić po krainie elfów przy pomocy kul. Dlatego rytuały jak najbardziej, ale kiedy zarówno mi, jak lady Davies, się poprawi na tyle, że odzyskamy formę.