lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - Wh 40K

Waylander · 14-06-2009, 14:18

Dekares patrzył z mieszanką satysfakcji i ulgi na zabitych orków.
Dopadło go podniecające uczycie związane z stoczeniem pierwszej w życiu walki. Zabili cały oddział tych bestii i to bez strat własnych!

Słuchał słów porucznika z ledwo utrzymywanym w kontroli wyrazem zadowolenia na twarzy. W końcu porucznik, przeszedł do sprawy Teliona i Dekares zamarł w miejscu niczym rażony piorunem.
On się cieszył a w tym czasie a Telion nadal walczył tam z wrogiem o swoje życie.

Przez chwilę Dekares stał w miejscu z zwieszoną głową, musiał ogarnąć mętlik w swojej głowie. Uniesienie odczuwane jeszcze przed chwilą znikło bezpowrotnie, zastąpione poczuciem winny i wstydem.

Spojrzał na kaprala Warrena po czym podbiegł do porucznika Thawa. Odczekał aż dowódca zwróci na niego uwagę(przy tym trzymał dystans kilku kroków od dowódcy i zasalutował pozostałym gwardzistą z wyższym stopniem).

Kiedy udało mu się zdobyć uwagę dowódcy salutował i odezwał się pośpiesznym tonem:

-Sir, proszę o pozwolenie udania się do chatki gdzie pentaki dopadły naszego snajpera-na chwilę zamilkł badając zachowanie dowódcy po czym dodał pospiesznie
Proszę mnie źle nie odebrać Sir ufam że ludzi których Pan tam wysłał sobie poradzą, ale głupio tak tutaj czekać kiedy tam koledzy z oddziału mają na głowie kupę tych orczych ścierw.

14-06-2009, 14:18	#21
Waylander Reputacja: 1	Dekares patrzył z mieszanką satysfakcji i ulgi na zabitych orków. Dopadło go podniecające uczycie związane z stoczeniem pierwszej w życiu walki. Zabili cały oddział tych bestii i to bez strat własnych! Słuchał słów porucznika z ledwo utrzymywanym w kontroli wyrazem zadowolenia na twarzy. W końcu porucznik, przeszedł do sprawy Teliona i Dekares zamarł w miejscu niczym rażony piorunem. On się cieszył a w tym czasie a Telion nadal walczył tam z wrogiem o swoje życie. Przez chwilę Dekares stał w miejscu z zwieszoną głową, musiał ogarnąć mętlik w swojej głowie. Uniesienie odczuwane jeszcze przed chwilą znikło bezpowrotnie, zastąpione poczuciem winny i wstydem. Spojrzał na kaprala Warrena po czym podbiegł do porucznika Thawa. Odczekał aż dowódca zwróci na niego uwagę(przy tym trzymał dystans kilku kroków od dowódcy i zasalutował pozostałym gwardzistą z wyższym stopniem). Kiedy udało mu się zdobyć uwagę dowódcy salutował i odezwał się pośpiesznym tonem: -Sir, proszę o pozwolenie udania się do chatki gdzie pentaki dopadły naszego snajpera-na chwilę zamilkł badając zachowanie dowódcy po czym dodał pospiesznie Proszę mnie źle nie odebrać Sir ufam że ludzi których Pan tam wysłał sobie poradzą, ale głupio tak tutaj czekać kiedy tam koledzy z oddziału mają na głowie kupę tych orczych ścierw. __________________ Wojownik, który działa z pobudek honoru, nie może przegrać. Jego obowiązek to jego honor. Nawet jego śmierć -jeśli jest godna- jest nagrodą i nie może być porażką, gdyż jest efektem służby.Dlatego pełnijcie swoje powinności z honorem, a nie poznacie, co to strach.Roboute Guiliman Patriarcha Ultramarines Ostatnio edytowane przez Waylander : 15-06-2009 o 23:18.