| Alesana była załamana przebiegiem dyskusji. Myśl zapoczątkowana przez Karczmarza i kontynuowana przez Dumara odpływała niesiona przez fale mędrkowatych słów doctusów i innych uszatych. Postanowiła, że musi przypomnieć im, kogo mają bronić - Nysde czy obcych burdziarzy.
- Bardzo piękne słowa usłyszeliśmy przed chwilą - zaczęła spokojnie - Dużo o moralności i prawie. Ale jaki jest sens w wiernym powtarzaniu mądrych sentencji i frazesów, bez analizy naszego położenia? W tej sytuacji nasze sumienia powinny być elastyczne, dopasowane do niej. Dlatego przysięgam wam wszystkim, że będę bronić naszego domu, Nysde, nawet, jeśli zmuszona zostanę do złamania prawa! - prawie krzyczała płomiennie, jednak po chwili wróciła do spokojnego tonu - Wracając do sprawy tej kobiety. Faktycznie, dziwnym zjawiskiem jest walcząca płeć piękna i właśnie to powinno nas zastanowić. Albo - tak jak już zostało zaproponowane - kobieta ta pochodzi z bogatej rodziny szlacheckiej, ba, może nawet z królewskiego rodu, albo została wyszkolona w jakimś konkretnym celu - na przykład w celu szpiegostwa. Nie słyszałam nigdy, by kobieta znalazła miejsce w armii, więc jeśli została pobita przez żołnierzy, to nie wolno nam się wtrącać.
Natomiast jej kompana trzeba jak najszybciej odizolować, by nie przekazywali sobie informacji lub nie posądziła nas o jakieś knowania w razie jego śmierci. I wcale nie uważam za rozsądne tworzenie złudzenia ich wolności. Najlepiej jest potraktować ich ostro, by zrozumieli, że nie mamy zamiaru kryć nikogo, a chcemy jak najszybciej umyć od tego wszystkiego ręce. Nie zabijać, ani nie głaskać po główkach - taka moja rada!
__________________
Nie bacz, czy uderzasz człowieka, czy szczura,
Czy to słabe dziecko, czy kobieta stara;
Ważne, by nie dręczyła cię żadna mara,
Ważne, by w Twym sercu nie powstała dziura, |