| - Szczury w sosie własnym, trzy razy proszę! - krzyknął wilk na widok szczurów przypiekających się na ziemi.
"Przydał by się garnek, trochę wody, ziółka i byłaby nawet niezła kolacja... No ale cóż... Jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma!" - pomyślał Sathem, wgryzając się w pieczonego szczura siedząc na ziemi. Smakowa całkiem dobrze, więc popatrzył po reszcie towarzyszów, którym jakoś jego wspaniałomyślny pomysł ze zorganizowaniem pożywienia nie przypadł do gustu. Wziął jednego szczurka leżącego obok, dmuchnął zrzucając z niego wierzchnią warstwę brudu i wyciągnął go w stronę reszty towarzyszów. Po ich minach szybko się pokapował, że woleliby zwymiotować i skonsumować własne wymiociny niż z nim współbiesiadować.
- Na pewno nikt nie chce? Dla nikogo nie zabraknie... - próbował ich przekonać do szczurów.
- PssssSSSSssss... Nie to nie! Łaski bez! Jeszcze tego pożałujecie, zobaczycie! Będziecie mnie błagać o jedzenie... - Sathem wyraźnie czuł się urażony ich postawą.
"Nic nie robisz, to nieee... 'Tylko byś się opier... Odpoczywał....' A jak chcesz coś zrobić, to wielce nie pasuje... Szlachta się znalazła... Ale ok...
Kiedy przyszła reszta 'drużyny' z dodatkiem małych goblinów, i kiedy Szamil pokazał że leżał za dużo na słońcu, kopnął jednego szczura w stronę goblinów.
- Jak chcecie to ich tu jest więcej - mruknął, po czym wstał, i ulokował się mniej więcej pośrodku grupy.
W jaskini było dość ciemno, na co wilczek od razu zareagował. Stworzył kułę ognią wielkości dwóch pięści (Sathemowych oczywiście ;]) i krzyknął: Kto chce latarkę? - a temu kto się zgłosi, oderwie z kuli płomyczek i umieści go kilka centymetrów nad głową delikwenta.
__________________
Wiecie że w człowieku ukryte jest zło?? cZŁOwiek...
gg:10518073 zazwyczaj na chwilę - pisać jak niedostępny, odpiszę jak będę
|