Coś się zbliżało. Każda z osób, która wygrała w konkursie (o którego istnieniu nie mieli najmniejszego pojęcia) wakacyjną wyprawę do nieznanego świata, mogła to zauważyć na swój, osobisty sposób. Jedni mogli dostrzec dziwne zachowanie się lustra wody, zmysł niebezpieczeństwa innych mógł uderzyć z obewładniającą siłą. Ci wyżej mogli poczuć na własnej skórze niezwykłe zachowanie wiatru, a osoby posługujące się magicznymi detekcjami czy miały szansę dostrzec nawarstwiającą się wysoko nad wodą energię, zupełnie inną niż cokolwiek do tej pory spotkali.
To, w jaki sposób zauważyli wizytę nowego gościa, było bez znaczenia. I tak, każde z nich, zwariowało i postradało zmysły gdy przestrzeń implodowała, a następnie eksplodowała czarnym słońcem. Gdy lepka ciemność dotykała ciała, rozbijała je, zrywając połączenie między najmniejszymi bazowymi ciała, jednak śmierć nie nadeszła, pomimo zupełnej dekonstrukcji fizyczności, a właściwie-nie tylko fizyczności. Dusze nieszczęśników i ich umysły również rozpuściły się. Było to wszystko niczym koniec świata...chociaż w żadnym razie nim nie było. Nie było też piekłem, chociaż nim się wydawało. Nie było nawet nowym początkiem.
Było tylko przebudową.
Gdy do nieszczęsnych wrócił zmysł wzroku, wizualnie wszystko było w najlepszym porządku, poza wirującą kulą czarnej energii, przetykanej błyskawicami wszystkich kolorów tęczy, wznoszącej się dokładnie tam, gdzie rozpoczęła się przedziwna anomalia. Pozostałe zmysły również wróciły, działając lepiej, sprawniej, bez dziwnych problemów i bólów, jakie towarzyszyły im od momentu pojawienia się w tym świecie. Migreny odeszły w niepamięć, ziemia pod stopami zdawała się być dokładnie taka jaka być powinna, a paranormalne moce funkcjonowały idealnie, tak, jakby zostały stworzone z myślą o działaniu właśnie tutaj. Dodatkowo, wszelkie zmęczenie ulotniło się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, a głód i inne potrzeby zostały zaspokojone jak po potężnej uczcie lub tytanicznej drzemce. Nawet te...nietypowe.
Najbardziej jednak uderzająca zmianą we własnej osobie było zmuszenie do porozumienia się ponad wszelkimi barierami językowymi, komunikacji przemawiającej bezpośrednio do bytu istoty. Byli niczym podłączeni poprzez mózg do internetu, odbierając sygnały od niezrozumiałych istot i samych siebie.
Miliony głosów i szeptów rozmawiały o jakimś zagrożeniu, problemie, oraz jego rozwiązaniu. Jednak, były tylko tłem, niczym więcej. Czymś, na czym niesposób było się skupić na tyle, by zrozumieć ich sens. Przekaz.
Całą uwagę siłą skupiał na sobie gęsty i ciężki głos, głos, który naturalnie był sprawcą tego wszystkiego.
-
ISTOTY. Z PEWNOŚCIĄ IRYTUJE WAS NIEŚWIADOMOŚĆ WŁASNEGO POŁOŻENIA. JEST TO ZUPEŁNIE ZROZUMIAŁE.
MUSICIE ZROZUMIEĆ. WASZA NIEZBĘDNOŚĆ JEST TYM CO WAS CHRONI I TYM CO WAS ZNIEWALA.
NASTĄPIŁ KRYZYS.
POJAWIŁY SIĘ PROBLEMY. WYDARZENIA KTÓRE MIAŁY MIEJSCE W RÓŻNYCH ŚWIATACH BYŁY WYSOCE NIEPOŻĄDANE. ŚWIATACH.
DOMYŚLACIE SIĘ.
ZOSTALIŚCIE PRZENIESIENI ZE SWOICH DOMOWYCH UNIWERSÓW. SPRZECIW NIE BĘDZIE TOLEROWANY. WASZE WSZECHŚWIATY WCIĄŻ SĄ W NASZEJ WŁADZY. JEŚLI ZAJDZIE POTRZEBA, BĘDĄ ROZDZIERANE NA STRZĘPY, TAK DŁUGO, JAK DŁUGO NIE UZYSKAMY WASZEJ KOOPERACJI.
KOOPERACJA I POSŁUSZEŃSTWO ZOSTANĄ NAGRODZONE. WASZE ŻYCZENIA ZOSTANĄ UWZGLĘDNIONE W RÓWNANIU PRZYSZŁOŚCI WASZYCH UNIWERSÓW DOMOWYCH.
PYTANIA. ODPOWIEDZI ZOSTANĄ UDZIELONE. MOŻECIE JE ZADAĆ.
ODPOWIEDZI ZOSTAŁY UDZIELONE.
WASZE ZADANIE. NASZ WPŁYW, WPŁYW ENVOY, JEST SŁABY W ŚWIATACH, KTÓRYCH RÓWNANIE PRZYSZŁOŚCI ZOSTAŁO ZBURZONE. POTRZEBUJEMY ENERGII, KTÓRA POSŁUŻY DO WRZUCENIA WAS DO NICH.
SIŁĄ.
UZNANE ZOSTAŁO, ŻE ISTOTA, KTÓRA NOSI W SOBIE LISA O DZIEWIĘCIU OGONACH, BĘDZIE DOSKONAŁYM ŹRÓDŁEM.
PRZEKONAJCIE JĄ DO WSPÓŁPRACY.
POŻĄDANE JEST ZMINIMALIZOWANIE ZNISZCZEŃ I ZNIEKSZTAŁCEŃ ŚWIATA ORAZ JEGO PRZYSZŁOŚCI, KTÓRE MOGĄ NIEŚĆ WASZE DZIAŁANIA.
KONIEC.
Niezwykła istota zniknęła, podobnie jak światła. "Wybrańcy" pozostawieni zostali sami sobie. Nie mogli porozumieć się między sobą podczas tej osobliwej rozmowy z "Envoy", nie mogli słyszeć tego, co mówili inni, zupełnie tak, jakby byt chciał mieć nad nimi absolutną, dyktatorską kontrolę, najwyraźniej żałując, że nie może sprawować bezpośredniej kontroli nad każdym ich oddechem. W umysłach naprawiaczy wszechświata wyryty został miejscowy język, równie naturalny, co ich własny, niszcząc jakikolwiek problem natury komunikacyjnej. Pozostawało zebranie się i uzgodnienie jakiegokolwiek planu. Pierwszy krok ku temu poczynił osobnik znany Shanie jako Profesor, który we własnej osobie spokojnym krokiem doszedł do Spider-mana i spółki, nie odzywając się.