| - Myślę, że jak do tej pory zombiaki mi nie zaszkodziły, to od palenia też mi nic nie będzie. - stwierdzam wstając.
- Widzę, że z pana kozak, panie... żołnierz. - mówię rzucając pobieżne spojrzenie na nowoprzybyłego. - Ładnie to tak podsłuchiwać? - wydymam wargi w udawanym oburzeniu, po czym uśmiecham się.
- Jeśli pana propozycja jest aktualna, to chętnie się zabiorę. - zwracam się do staruszka. - Od dawna nic nie naprawiałam, bardzo chętnie zajmę czymś ręce. Tylko na dachu to chyba nie dam rady... Chyba, że pan żołnierz mnie będzie trzymał. - uśmiecham się krzywo. |