| Zabrałam się ze wszystkimi, bo raczej nie miałam innego wyjścia. Do tej pory zawsze byłam sama, ale teraz dobrze mi było w drużynie. Nie to, żebym stała się nagle duszą towarzystwa, przez większość czasu głównie słuchałam. Ale normalne rozmowy jakoś dodawały mi otuchy. Byłam potrzebna - mogłam znowu naprawiać, robić jedyną rzecz jaką naprawdę potrafiłam. I to się liczyło.
Zastanawiam się, czy polubię tego "kozaka". Wszyscy myśleli tylko o przeżyciu, więc żołnierza chętnie powitano w szeregach. Ja do tej pory strzelałam tylko do pustych puszek po piwie.
- Spróbujemy przenocować w hotelu "Brda" na Dworcowej! A jutro lecimy na Focus i na Gdańsk! - usłyszałam.
Nigdy nie byłam nad morzem, ciekawe jak tam jest. Bo przecież zdjęcia czy filmy to nie to samo. Cóż, przeżyję to zobaczę, nie przeżyję to może nawet będą mi dane lepsze widoki. |