| Maja spakowała się na wyprawę. Postanowiła przenocować w szpitalu, a rano zabrać się z wszystkimi do Focusa. W końcu w grupie jest i weselej, i bezpieczniej.
Zdążyła dojść do szpitala przed wieczornym zabarykadowaniem. Znalazła salę z rannymi. Było obskurnie, ale nie śmierdziało już tak mocno. Studenci nadal uwijali się wokół łóżek, zmieniając opatrunki. Zauważyła, że rannych jest mniej, niż ich przywieziono, nie wszystkim udało się przeżyć. Podeszła do łóżka, na którym leżał postrzelony mężczyzna.
-Naprawdę trzeba mieć pecha... Żeby zostać postrzelonym w przeddzień wyjazdu z miasta - powiedziała cicho do siebie. |