Neverendaar, przepiękna kraina, znajdująca się w świecie pomiędzy pozostałymi wymiarami. Jest to kraj zamieszkiwany przez starożytną i potężną rasę Nieskończonych, skrzydlatych istot o wielkiej mądrości i wręcz legendarnej sławy. Stworzeni przez bogów na swoje podobieństwo, Nieskończeni w wielu światach myli się z aniołami. Skrzydlaci posiadali moc kształtowania nowych wymiarów, ale stali też na wiecznej straży harmonii we Wszechświecie. Największym monumentem skrzydlatej rasy stało się Minas’Drill, stolica Neverendaaru, zwana Miastem Wrót, z powodu wielu bram łączących świat Nieskończonych z innymi wymiarami.
Samo miasto było największym zbudowanym przez jakąkolwiek rasę. Stworzono je na planie koła, dzieląc na cztery dzielnice. Każda z nich należała do innej kasty.
Dzielnica Północna należała do Kasty Wody; wznosiły się tam piękne wieże i kamienice, biblioteki, świątynie, sklepy i pałace należące dla szlachetnych rodów Kasty.. Każde spragnione piękna oko było zaspakajane przez zachwycające ogrody i fontanny na placach świątynnych. W centrum dzielnicy wznosiła się ogromna wieża, zwana Latarnią Neptuna. Była to nie tylko wieża, ale i ogromna fontanna, z której pochodziła cała woda Minas’Drillu. W jej wnętrzu znajdowała się Wielka Świątynia Wody, a także najstarszy i największy księgozbiór Nieskończonych, będący popularnym celem przybycia do Neverendaaru dla wielu magów i istot spragnionych wiedzy.
Południową część miasta zajęła Kasta Ognia. Ta dzielnica była domem dla wszystkich kowali, płatnerzy i rzemieślników. Oprócz wspaniałych kuźni i warsztatów wznoszono tam koszary szkolące obrońców miasta i gwardzistów. W miejscu tym dominowały odcienie czerwieni, pomarańczy i miedzi. Doskonałe miejsce dla kogoś, szukającego magicznego ekwipunku Nieskończonych. Wartym wspomnienia miejscem w tej części miasta był Wielki Komisariat, potężna budowla, w której mieściła się kwatera główna straży miasta i więzienie dla przestępców.
Zachodnia dzielnica była zdecydowanie najbardziej zdumiewająca. Większość tamtejszych budowli (głównie strzeliste wieże i zachwycające pałace) była zawieszona w powietrzu. Nie było to przeszkodą dla mieszkańców, ponieważ wszystkie struktury były ze sobą połączone siecią magicznych tuneli. Zachodnią dzielnicę zamieszkiwali przedstawiciele Kasty Powietrza – podróżnicy, wynalazcy, zwiadowcy i magowie. Najokazalszą z budowli dzielnicy była rezydencja rodu Shiro’Ahk. Był to wielki, zdobiony z przepychem pałac należący do najstarszego i najpotężniejszego rodu Kasty Powietrza. Ród Shiro’Ahk mógł się pochwalić wielowiekowym mistrzostwem w kontroli żywiołu powietrza, a jego członkowie z dumą rozpościerali swoje białe skrzydła. Niektórzy podejrzewają, iż Shiro’Ahk szkolą tajnych agentów dla samego króla Nieskończonych!
I wreszcie Wschodnia Dzielnica, przydzielona Kaście Ziemi. Większość mieszkańców tej części miasta była budowniczymi, inżynierami i wynalazcami. Stały tam wiekowe warownie należące do klanów Ziemi, warsztaty i targi. Centrum dzielnicy był kwadratowy plac z litej skały, z którego wyrastało ogromne drzewo Tanowu, którego żółte liście spokojnie opadały na ziemię. Było to swoiste miejsce kultu dla wielbicieli natury, gdzie, jak wierzono; narodzili się Nieskończeni.
Nieoficjalnie istniała także piąta dzielnica, ale o niej mówili nieliczni. W samym środku miasta, tam gdzie spotykały się wszystkie cztery dzielnice znajdowało się tak zwane „Złote Serce Minas’Drillu”. Nazwano tak olśniewające wieże pnące się ku niebu, w których mieszkali i medytowali Celestianie, Ci Którzy Doznali Oświecenia. Byli to najwyżsi kapłani i arcymagowie. Zamieszkiwali także Diulern, Dom Króla. Było to największe osiągnięcie architektury skrzydlatej rasy – cudowny pałac, unoszący się nad Placem Wymiarów, miejscem, na którym stawiano wszystkie bramy międzywymiarowe. Diulern był najbogatszym pałacem w mieście, co dało się poznać po jego centralnej kopule, wykonanej z Neentalhu, minerału przypominającemu diament, lecz o złocistej barwie. Do siedziby króla były połączone także mniejsze, ale równie wspaniałe pałace. Mimo swojej złocistej poświaty, Diulern nie jest bezpośrednią przyczyną dla którego miejsce to nazywa się „Złotym Sercem”/ Wysoko, nad innymi wieżami pałacu wznosiła się największa wieża miasta. Była to Latarnia Źródła, z której na miasto padały złociste promienie Źródła, potężnego reliktu, z którego skrzydlaci czerpali moc. Źródło pomagało także zagubionym w wędrówce między wymiarami trafić do bezpiecznej przystani. Tak prezentowało się Miasto Bram wewnątrz swych murów.
Jak wszyscy wiedzą, nad tak wielką cywilizacją ktoś musi czuwać. Najwyższym władcą Nieskończonych był Wieczny Król. Od początków cywilizacji, Królowie pochodzili z jednej dynastii, a te zmieniały się z biegiem czasu. Chociaż w historii Nieskończonych nie było ich zbyt wiele ze względu na ich długowieczność, to teraźniejsza dynastia była szóstą. Obecnie nad Neverendaarem panował Błękitny Król, Aquarius, syn Sin’Dorei’a i Celuny. Wybrał on spośród czterech kast, przywódców: Mizoira kapłana Kasty Wody, dowódcę straży Ryuukena z Kasty Ognia, Shirou Shiro’Ahk księżną Kasty Wiatru i Toh’otha wielkiego architekta kasty Ziemi. Razem z nimi tworzy Radę Pięciu, najwyższy organ władzy w świecie Nieskończonych. Głównym ich celem nie było tylko sprawowanie rządów, ale także tropienie i eksterminacja wszystkich Upadłych, którzy stanowili zagrożenie dla ich świata.
To zadanie było tym bardziej istotne, ponieważ nad Neverendaarem cień kłady mroczne czasy. Świat ten będzie wkrótce potrzebował bohaterów, istot które poświęcą swoje życie w walce z nadciągającym złem. Złem, które od dawien dawna Nieskończeni próbowali unicestwić…
***