- Musimy wyłączyć silnik. Nastąpi znaczna utrata prędkości, ale myślę że w godzinę się wyrobię - odparł
Al. - Potrzebna ci pomoc? - zapytał młody Rosjanin. Czuł chyba, że musi jakoś odwdzięczyć się Amerykaninowi za pomoc.
- Z chęcią skorzystam - odparł z dobrotliwym uśmiechem.
Zewnętrzna obudowa silnika wyglądała upiornie. No, upiornie to wyglądała już przed pożarem - wystające kable zwyczajnie podtopiły się, a kilka metalowych płyt poodpadało. Prawdziwy koszmar dla mechanika.
Część, która robiła za główny system silnika została zablokowana. Na szczęście nie było to coś, z czym sprawna para rąk i łom nie są sobie w stanie poradzić.
Płyta odskoczyła na bok, nadal jeszcze wydzielając piekielnie gorące opary. Zapach spalonej farby i okablowania unosił się wszędzie i
Giordinio dziękował w duchu sobie, że zabrał małą maseczkę ochronną. jak zwykle jednak w takich sytuacjach, zapomniał o czymś. Tym razem były to gogle, więc gryzący dym wpadał wprost w oczy, powodując sine łzawienie.
Kilka razy podczas pracy był pukany przez kogoś w plecy, ale nie zwracał na to uwagi...
* * * * *
Albert wytarł usmarowane dłonie w jakąś szmatę. W piętnaście minut wyrobił się z naprawą. myślał, że zajmie mu to więcej. Skoro te silniki były w dobrym stanie, to bał się pomyśleć o tych gorszych podzespołach statku. Rozejrzał się wokoło.
Był tylko on. I Siergiej, który wyraźnie był czymś zakłopotany.
- Gdzie reszta?
- W dyżurce. Prace został przerwane na jakiś czas. W pobliżu pojawił się statek Sylionów.
- I nie mogłeś mnie o tym powiadomić ?!?
- No, kilka razy szturchałem cię ale nie raczyłeś odpowiedzieć. - powiedział trochę oburzony Rosjanin.
- Chodź, napijemy się.
- A alarm?
- Potraktuj to jak zwykłą przerwę w robocie. Fajrant. Skoro mamy zginąć, to przynajmniej uprzyjemnij sobie ostatnie chwile. A jak nie... w końcu zawsze jest okazja, nie?
- Podoba mi się twoje podejście. prowadź.
* * * * *
Siergiej prowadził
Alberta wprost do jakiegoś magazynu. Za którąś z półek ukryte było kilkaset litrów różnych alkoholi, poupychanych w kartonowych pudełkach. I opatrzonych angielskim napisem "Zapasy".
- Na czarno - wyjaśnił, widząc rozbawione i jednocześnie zdziwione spojrzenie
Giordinia - nie pozwalają nam na takie luksusy.
Nie wiedzieli co będzie dalej. Obaj jednak nie zastanawiali się nad tym. Cóż mogli zrobić - w końcu nigdy jeszcze do tej pory rasa ludzka nie prowadziła czegoś na kształt "Gwiezdnych Wojen"...