Dragunov

Liao milczał jeszcze przez chwilę. To, co spotkało Manuka, spotkało chyba każdego na tym statku. On cierpi, ale szuka wyzwolenia w innym cierpieniu. Tamto cierpienie prowadzi do kolejnego cierpienia i tak dalej. Cierpienia namnożyłoby się jeszcze bardziej, bardziej niż to następuje zazwyczaj.
- Żyjąc możesz wspominać Ziemię, tych którzy zginęli, ocalić ich od zapomnienia. Wielu z nich poświęciło się żebyśmy mogli tu lecieć. To tak jakbyś odrzucił ich dar, poświęcenie. Teraz my mamy szansę. Kontynuując ich dzieło, oddamy im cześć. Postarajmy się żeby nikt o nich nie zapomniał, o tych, którzy się poświęcili, jak i o tych, których kochamy.
Nie zatracaj się w nieszczęściu, to prowadzi do szaleństwa oraz złego rozumienia życia i jego sensu. Im więcej się martwisz, tym większe będzie twoje nieszczęście, lament jest dukkha. Postaraj się pamiętać tylko o nich, nie o ich śmierci. Oni ponownie będą żyli, śmierć nie jest końcem. Kochasz ich, nie chcesz żeby przeminęli, oni nie przeminą, dopóki ich pamiętasz takich jakimi byli. To prawda, nie zobaczysz ich więcej, a chcesz, to twoje pragnienie, każde pragnienie odsuwa cię od Nirvany.
Czy naprawdę chcesz śmierci? Nie zapominaj że śmierć jest dukkha, śmierć prowadzi do narodzin, a narodziny także są dukkha.
Czym jest śmierć? Żądnym krwi Sylionem? Uwolnieniem od problemów? Dobrze wiesz że nie. Umarłbyś na Ziemii, potem odrodziłbyś się. Miałbyś nowe problemy, czy znowu byś umarł? Każda śmierć, prowadzi do cierpień. Uwolnieniem od cierpienia jest Nirvana, nie śmierć. Twoje postępowanie oddala cię od tego stanu. Umarłbyś z pragnieniem, które ściągnęłoby cię znowu do życia. Masz szansę to zmienić, nie zmarnuj jej.
Przypomnij sobie "Szlachetną Prawdę o Przyczynie Cierpinia."
Pamiętaj o "Czterech Szlachetnych prawdach".
Pamiętaj o "Ośmiorakiej ścieżce".
Liao zakończył swój wywód. Miał dużą i szczerą nadzieję że nakieruje Kintao na dobrą drogę. Nastała cisza, ale nie była to niezręczna cisza, w tej ciszy szeleściły myśli.