| Gdy miłą konwersacje przy stole przerwał mu odgłos wystrzałów, był początkowo bardziej poirytowany niż przerażony. Wszakże miał właśnie wytłumaczyć przewagę łożyskowej przekładni Harringtona-Kobsa nad standardowym podajnikiem amunicji do długiej broni łowieckiej. Już nawet zabierał się do nakreślania odpowiedniego schematu na serwetce, a tu coś takiego...
Nie zdążył się jednak nadenerwować, gdy uderzyła go powaga sytuacji. Zanim w pełni zrozumiał, co właściwie się wydarzyło, towarzysząca im dama już znalazła się za oknem, a za nią podążyła reszta poznanych dżentelmenów. Cóż... nie pozostało nic innego, poza pójściem ich śladem. Gdy znalazł się już za oknem, rozpiął swój eksperymentalny, kuloodporny parasol. Gdyby napastnicy zbyt szybko uporali się z elfem, mógłby próbować przynajmniej zakryć poznaną damę przed ostrzałem.
Gdzieś głęboko w duchu musiał przyznać, że cała ta sytuacja niesamowicie go intrygowała. Czyżby znów miał ruszyć w pościg za jakimś przebiegłbym złoczyńcą? Sama myśl o ewentualnym śledztwie i godnym przeciwniku sprawiła, że jego serce zabiło mocniej. Teraz pozostała już tylko kwestia wyboru kierowcy. On sam raczej do najlepszych nie należał. Po wpuszczeniu osłanianej parasolem damy do paromobilu, zajął więc miejsce na tylnym siedzeniu, machając jednocześnie do Herr Wolfa.
Miał nadzieję, że nazwisko dobrze mu się kojarzy i młody jegomość będzie w stanie uhonorować rodową spuściznę odpowiednimi umiejętnościami obsługi sportowego wehikułu. |