Potwór

Niziołek sapnął z gniewu. Barbarzyńcy! Jak ci prostacy śmią przeszkadzać mu w wysłuchaniu wykładu profesora Graffa! Na dodatek gdy Pan Blackwatch popchnął go na ziemię na stoliku został jego egzemplarz „Monologów”! Teraz starał się wymacać tak dobrze sobie znaną przetartą okładkę. Nic. McArthur poprawił binokle i wyciągnął rękę do tyłu.

-Janie podaj strzelbę, czas nauczyć tych drani szacunku dla nauki.

-Janie?

-Janie?

Przygryzł wąsa i spojrzał do tyłu, wzdłuż swej wyciągniętej ręki –Ach faktycznie… Czemu tego młodzika nigdy nie ma właśnie wtedy gdy jest potrzebny- Faktycznie Jan został w porcie, sprawę nazwania młodzikiem siwowłosego mężczyzny, starszego od Howarda o co najmniej dziesięć lat przemilczmy.

Widząc że sam tu nic nie zdziała szarpnął za obrus i ze stosiku potłuczonych filiżanek, srebrnych sztućców i innych elementów zastawy podniósł ostrożnie „Monologii”
-Kolejna plama… No i nawet nie zdążyłem dopić tej kawy.

-Panie przodem.- Wskazał Katrinie i profesorowi Eddingowi wyjście którym chwilę wcześniej udało się zbiec Damie i Dżentelmenom (Akwitańczyk zapewne nazwałby to wycofaniem się na z góry ustalone pozycje).

Przerażony Edding spojrzał się na Howarda.

-Lepiej się nie wychylać, tak będzie lepiej...- Widać było że Katrina ma pewne wątpliwości ale jednak zdecydowała się zostać z profesorem.
- Skoro tak Pan uważa... Do zobaczenia szanowni państwo. - Gnom wzruszł ramionami, skinął głową Damie, po czym sam zaczął czołgać się do wyjścia.

Na zewnątrz szybkim krokiem (wszakże bieg nie przystoi gnomowi, bądź też przedstawicielowi innej rasy, dobrze urodzonemu) podszedł do paromobilu i zajął miejsce obok Herr Hosenstroma.