| Wchodząc do gospody Liadrin nie myślała już o tym co ją czeka. Nie miała w końcu nic do stracenia. Z dużym zainteresowaniem, choć dyskretnie poczęła przyglądać się swym towarzyszom próbując odgadnąć kim naprawdę jest każdy z nich. Początkowo zwróciła uwagę na siedzącego w rogu i palącego fajkę krasnoluda oraz sympatyczną i energiczną (przynajmniej takie odniosła wrażenie) elfkę, po czym skierowała wzrok ku tajemniczej postaci stojącej nieco dalej od tej dwójki. Pewna myśl przemknęła przez jej głowę. „Wygląda na pewnego siebie, musi skrywać coś w zanadrzu”. Przeoczyła natomiast mężczyznę siedzącego najdalej od reszty, bawiącego się dwoma pistoletami i nie zważającego na nic. Grupa wydawała się silna, wyglądało na to, że każdy doskonale wie dlaczego się tu znalazł. „Czy ja tu pasuję?” To pytanie wciąż do niej powracało, jakby nie chciało jej już opuścić. „Mimo to niezręcznie byłoby teraz odejść, choć przecież nie zależy mi na żadnej zapłacie”. W jednym momencie do gospody wkroczyła dumnie kobieta odziana w pełną zbroję, z mieczem u boku, oznajmiając, że za parę chwil grupa ma wyruszyć. „Co za silna osobowość. Tej kobiecie z pewnością nie brakuje odwagi” – zadumała się Rin. Na jakiekolwiek zbędne przemyślenia nie było już jednak czasu. Kapłanka wyszła wraz z innymi na zewnątrz po czym dosiadła wolnego konia. Wyprawę w nieznane czas zacząć. Kto wie, co może ją spotkać niebawem. |