Krótka chronologia wydarzeń (wg manuskryptu apostola Ramosa „Mit o narodzinach dziejów”):
Ok. 3000 lat przed zesłaniem – „Magiczne poczęcie”: Czarownicy-szamani odkrywają/budzą moc, która zaczyna wpływać na nomadyczne dotąd grupy miejscowych humanoidów. Neolit.
Ok. 2900 lat p. z. – Początek osadnictwa. Udomowienie zwierząt. Rządzą wodzowie-szamani.
Ok. 2700 lat p. z. – Pierwsze szlaki handlowe (morskie i lądowe). Rodzi się kupiectwo.
Ok. 2500 lat p. z. – Wynalezienie pisma. Powstaje pierwsze miasto-państwo.
Ok. 2400 lat p. z. – Pojawiają się królowie-kaplani. Odkrycie bardziej usystematyzowanej wiedzy magicznej. Od tego momentu humanoidzi zaczynają liczyć czas. Epoka brązu.
Ok. 2300 lat p. z. – Koniec pokojowej koegzystencji. Pierwsze wojny, najazdy.
Ok. 2100 lat p. z. – Wykształcenie skomplikowanego systemu kastowego – chłopi/rybacy, rzemieślnicy, wojownicy, kapłani/czarodzieje.
Ok. 1900 lat p. z. – Koniec ery królów-kaplanów. Władzę sprawują „świeccy” królowie/despoci, choć nadal żywiący szacunek do kapłanów i magii.
Ok. 1500 lat p. z. – Powstaje pierwsze wielkie „imperium”, obejmujące szereg wysp i archipelagów. Epoka żelaza.
Ok. 1450 lat p. z. – Rozpad „imperium”. Era wojen.
Ok. 1200 lat p. z. – Koniec ery wojen. Rodzi się władca/zbawiciel, który zaprowadza pokój.
Od ok. 1150 – 700 lat p. z. – Złota epoka rozwoju i pokoju.
Od ok. 700 do 0 – Epoka rozdrobnienia feudalnego, braku jedności, kłótni i wojen. W miarę stabilny rozwój, bez jednego centralnego ośrodka.
Chronologia ogólna wydarzeń po zesłaniu apostołów ( wg historyka Erhakiza z Duliss)
1 rok p. z. – Na niebie pojawia się dziwna gwiazda. Wznoszone są do niej modły i wieszczony jest koniec świata i przyjście zbawiciela.
Rok 0 – Zesłanie. Pojawia się 13 apostołów. Pielgrzymki do miejsca przyjścia. Powszechna ekstaza i pokłony dla przybyłych.
Lata 0 – 7 – Nauczanie apostołów. Budowa świątyni. Era cudów.
8 rok – Rozpoczęcie budowy stolicy. Powszechna jedność i pokój.
Rok 48 – Koniec budowy wielkiej stolicy. Kwitnie gospodarka (pojawiają się nowe odmiany zbóż – odporniejsze i bardziej wydajne) i handel. Tworzenie manufaktur.
Lata 15 – 67 – Magiczne przeobrażanie ludów, w podobnych apostołom. Zwalczenie wielu nieuleczalnych dotąd chorób.
Cały pierwszy wiek – Trzykrotne powiększenie liczby ludności znanego świata.
Początek drugiego wieku – Przemienieni przez apostołów, stanowią już większość. Zaczynają się bunty tych, którzy nie chcą przemiany. Bunt skupia się wokół czarodziejów i kapłanów starej wiary. Początek niezadowolenia, i rozbieżności zdań wśród apostołów.
112 rok – Wielka schizma. Objawia się prawdziwa rola Apostola Ciemności. Odejście Apostola Stwórcy do innego świata. Zły ucieka na północ.
Na razie tyle opracowałem. To taki ogólny zarys. Późniejsza historia wymaga już bardziej szczegółowego opisania oraz wydaje mi się żę jakiejś porządnej mapy. Starałem się unikać nazw, tak, żeby wykazać mogli się inni.
Myślę, że w tym czasie trwały niesnaski pomiędzy pozostałymi w stolicy apostołami. Potem wszyscy poróżnili się do tego stopnia, że rozeszli się w różne strony świata. Jedni musieli się zregenerować, inni nie. Także, jest ich zawsze około 4-5 aktywnych.
Około roku 900 nowej ery pojawia się Makgharty, o którym większość myślała, że zginął gdzieś daleko. Prowadzi ze sobą dobrze wyćwiczoną armię i najeżdża północne rubieże. Atak został odparty, ale kosztował dużo ofiar.
Myślę, że teraz jest gdzieś około roku 1000. Na północy wzrasta aktywność ciemności, a… historia wymaga większego dopracowania
