| Kapłan uśmiechnął się widząc, że udało mu się przekonać Dranela do pomocy. Co prawda faktycznie miał nadzieję, że strażnik osobiście będzie mógł wyciągnąć pojmanego awanturnika z więzienia, ale najwyraźniej się przeliczył. Jednak list, który właśnie kończył pisać Dranel powinien im wystarczyć. Już sięgał po pismo, gdy Cadom wypalił z tym swoim pseudo żartem. Mordimer pokręcił głową z niedowierzaniem. Czy kapłan Helma nie mógł trzymać języka za zębami. A jeśli już koniecznie musiał się odezwać to z takim głupim komentarzem. Na szczęście Paul okazał się bardziej bystry i postarał się załagodzić sprawę.
- Oczywiście nikt nie dowie się o naszej rozmowie Dranelu. Przecież nie tylko ty, ale i my byśmy mieli wtedy kłopoty, więc proszę nie bierz do siebie słów mojego kompana. – dodał jeszcze popierając White’a. – Dziękujemy za list, a tutaj jest reszta pieniędzy.
Kapłan wziął od Cadoma sakiewkę otrzymaną w magazynie przy spotkaniu z kupcami i wyjął z niej 20 złotych monet w zamian zabierając list. Potem odwrócił się i wyszedł z domu ruszając drogą powrotną w kierunku strażnicy. Kiedy szli zastanawiał się jeszcze czy otwarcie nie skrytykować kapłana Helma, ale stwierdził, że nie powinien. W końcu każdy mógł popełnić błąd i nie każdy ma talenty dyplomatyczne.
Szybko dotarli na miejsce i znów zatrzymał ich jeden ze strażników. Nie był to ten sam, który wskazał im drogę do domu Dranela, ale to nie miało żadnego znaczenia.
- Witaj strażniku. Szukamy kaprala Mirielda. Powiedziano nam, że pełni jeszcze służbę w strażnicy. Czy mógłbyś nas zaprowadzić do niego? Mamy raczej nie cierpiącą zwłoki sprawę.
__________________
Mogę kameleona barwami prześcignąć,
kształty stosownie zmieniać jak Proteusz,
Machiavela, łotra, uczyć w szkole. |