| Rozległo się pukanie do drzwi. Po chwili wszedł przez nie sługa barona de Olivares a w ślad za nim dziewka i pacholik, którzy roznosili na Sali jadło. Nie inaczej było i tym razem: na stole wylądował pokaźnych rozmiarów półmisek z pieczonym prosięciem oraz trzy misy z chlebem, pieczonymi kartoflami i pajdami sera. Posiłek jak na owo miejsce całkiem wyszukany, choć może niezbyt na miejscu w jadłospisie barona. Znać było jednak po spojrzeniach pozostałych biesiadników, że nie żywią z tego powodu urazy do gospodarza, mało tego; ochoczo zabrali się do spożywania ciepłego posiłku. Talerze i sztućce, bez których dobrze urodzony szlachcic nie wyruszał w podróż, jęły miarowo podzwaniać, gdy trzech powierników Pana del Argano zaczęło spożywać posiłek.
Tymczasem mijały kolejne chwile, a stół pustoszał coraz bardziej. W końcu uczta dobiegła końca, a tajemniczy przewodnik przysłany przez Pana del Argano nie zjawiał się. Najwidoczniej uznał za stosowne nie przerywać trzem kompanom posiłku. Możliwe też, że nie wiedział o ich przybyciu, bądź sam jeszcze nie dotarł do „Jutrzni”. Wreszcie; mogło też zajść jakieś niespodziewane zdarzenie, które powstrzymało go przed zjawieniem się w gospodzie tego wieczora. Tak, czy owak; pozostawało czekać.
__________________
Ni de ai hao - xue xi hai shi xiu xi? |