| Abishai, bodajże parafraza Trzewika ale pamięć może mnie zawodzić. Co zaś Wilkołaka to jeszcze on jeszcze tak bardzo nie jest w ten ton uderzający zbytnio i to tylko jeden ze stylów co prawda mocniej nakreślonych. Chociaż tutaj muszę Ci oddać trochę racji ze względu na niektóre podsystemy. By daleko nie szukać - Łowcy Demonów X czy też Hunter: The Reckoning. Wyrzynka, manga i jakieś takie... Hunter sieczka i przepak. No ale to w kontekście całości Woda wydaje się bardziej łyżka szaraczkowego dziegciu w miodzie innego stylu rozgrywki.
Aschaar, jedna tylko prośba. Odwołuj się do tekstu, jakichkolwiek wypowiedzi i argumentów, a nie do mojej osoby. Uważam, że dość się naprodukowałem. Ołkej. Ale skoro uważasz, że argumentów nie ma czy też są nic nie warte to właśnie powołałem się na argumentum ad ignorantiam. Abyś łaskawie i tak przedstawił uzasadnienie swoich poglądów.
Wiesz, mogę napisać, że demokracja to fenomenalny ustrój. Można się z tym zgodzić, można się nie zgodzić. Można demokracji nie lubić, uważasz, że be i fuj. Ale nie powinno się nie zauważać jakie to nowatorskie rozwiązania wniosła w polityce, narzędzia kontroli i jak odmieniła społeczeństwo. Podobnie tutaj z WoDem miałem na myśli, a trochę entuzjastyczny ton jest oznaką właśnie to te słowa pisze, nie jestem w stanie wyprać całego tekstu z mych osobistych odczuć i tego nie zamierzam. Jeśli powiem, że In Nomine Magnae Veritas to system fenomenalny to prócz sympatii widać, że chodzi o pewne ważne kroki w RPG. Podjęcie kontrowersyjnej tematyki, trochę jej wyśmianie... Oczywiście mógłbym powiedzieć, że to pewien krok milowy lecz... Kurcze, stop z tymi objaśnieniami.
__________________
Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura. |