| Kupiec wysłuchał słów dzikiego i kosmatego Bergatha z uwagą. Mimo dziwnej mowy chwycił w lot o co mu chodzi, zasępił się.
- Musimy jak najszybciej opuścić ten fragment traktu, chyba jest jakiś przeklęty że tyle złego tu ciągnie.Chrollisie chroń moją karawanę. - Kiwnął ręką do dwóch strażników siedzących na wozie. Poznajecie ich, jeden to blondyn Hirkum, człowiek, drugi to brodaty i niski krasnolud o łysej głowie, Furn Czujny. Kusznicy.
- Nikodemie, weź Furna i Hirkuma, na wszelki wypadek i idźcie z Bergathem przepędzić to coś.... pewnie kolejnego ogra. Ehhh, Niechby to. Same kłopoty. Nie chcę zatrzymywać karawany. Idźcie.-
Tymczasem, w lesie, przed karawaną.
Cicho, krok za krokiem Sven podążał za śladami. Od czasu do czasu zostawiał na ścieżce znak z ułozonych gałęzi, Bergath rozpozna go. Wspólne zwiady pozwoliły przekazać temu dzikiemu krasnoludowi parę sztuczek. Tropienie ogra nie było specjalnie trudne, ślady miał głębokie i duże, zdzierał poszycie leśne.
Gdzieś z przodu trzasła gałąź. Cel był już blisko. |