Cadom zaczął tonąć. Przez chwile nie wiedział co robić, zaczynało brakowac mu juz powietrza. Kiedy zdał sobie sprawę że nikt nie przybedzie żeby go ratować, zaczal znowu szamotać się próbując wypłynąć. I wtedy stało się najgorsze, fregata poszla na dno, pociągając za sobą masę sprzętu ludzi i trupów. Część z nich przeleciała obok kapłana, a ten odbił się od trupa nogami opierając się przez moment wciągnięciu w bezmiar morza. Zobaczyl linę, wiedział że z takim obciążeniem nigdy się nie dostanie do niej, wtedy zerwał z siebie plecak, zbroję, wyrzucił całą broń i ostatnim wysiłkiem postarał się wypłynąć na powierzchnię.
Na szczęście: 17 tym razem udało mu się to. Kiedy znalazł się na powierzchni zaczerpnął ogromną ilość powietrza, aż przez chwilę zaczął się dusić. Potem szybko złapał się jedną ręką za linę której juz trzymal się Stormak.
-
Pozwolisz Stormak że zabiorę Ci trochę miejsca?- Zdołał wydukać i nie czekając na odmowę lub zgodę, zaczął w myślach dziekować Helmowi za uratowanie życia. I czekał aż zostanie wyłowiony na statek.