Pozostając w temacie krucjat.
Pierwsza wyprawa krzyżowa to zetknięcie dwóch rożnych kultur, światopoglądów, obyczajów. I jeśli przyjrzymy się tej konfrontacji bliżej, jako Europejczycy powinniśmy się co najmniej zarumienić.
Oto wdarła na cywilizowane tereny Lewantu horda barbarzyńców, łupieżców i bandytów, ba nawet kanibali o czym wspomina Fulko z Chartres, człowiek nie mający ani jednego powodu by kłamać.
Nieokrzesani, niewykształceni, po większej części zarośnięci brudem i zabobonni musieli wydawać się istnym dopustem bożym (najlepszym świadectwem tego jak widzieli ich mieszkańcy Orientu są pamiętniki Anny Komnen).
Bo co mogli pomyśleć widząc jak kwiat rycerstwa Europy połyka brudne, obgryzione przez siebie paznokcie, by nie dostały się w ręce czarownicy, która mogła by te ułomki wykorzystać by rzucić na nich urok ?
Z drugiej strony elita intelektualna ówczesnego świata, której uczeni obliczyli właściwie odległość od Ziemi do Księżyca, stosowali muzykoterapię, ba wiedzieli iż po rozbiciu atomu powstanie energia zdolna zniszczyć miasto wielkości Damaszku (wtedy jedynie 40 krotnie większego od Londynu).
W XI wieku !!!
Proszę mi przypomnieć kiedy w europejskiej nauce pojawiło się pojęcie "atom" ?
Tylko w samym Bagdadzie było więcej łaźni niż w całej Anglii kościołów.
Arabski szlachcic to nie tylko wojownik, lecz również uczony lub poeta, wykształcony w najlepszych ówczesnych uczelniach świata.
W konfrontacji z takimi ludźmi nasi rodzimi, europejscy zabijacy i raubritterzy to istna hołota, a paladyn na jakiego wykreowano Ryszarda Lwie Serce to tak naprawdę zwykły morderca pozbawiony nie tylko honoru, ale i sumienia.
Warto pamiętać o tym sławiąc zachodnie rycerstwo.