| "We śnie. Może więc to tylko przywidzenie, może pamięć podsunęła mu podobne zdarzenie, teraz kiedy nie jest w stanie dobrze ocenić i porównać rzeczywistości i... Ale to nie jest "rzeczywistość", ci ludzie, te miejsca. Ludzie, którzy wydają się prawdziwi i miejsca, które wydają się prawdziwe, ale nie są światem w którym przeżyliśmy tyle lat, żadne z nas, zebranych tu przypadkiem przed rudowłosą dziewczynę. Może tutaj spełniają się sny, nawet wyśnione gdzie indziej, z dala stąd? Byle nie były to jedynie koszmary..." Tłukło się Marcie po głowie. Wyciągnęła powoli rękę, ścisnęła lekko ramię Nathaniela, podtrzymując, dodając otuchy. Przynajmniej miała nadzieję, że jej dotyk uspokoi roztrzęsionego chłopaka, przywoła go do rzeczywistości, pomoże się wymknąć panice.
- Spokojnie Nathanielu. Nie mogłeś zmienić prawdziwych zdarzeń będąc we śnie. Nikt cię za to nie wini. Uspokój się i spróbuj sobie przypomnieć o czym rozmawiali, dobrze? To może być bardzo ważne. |