Vampire

Andre siedział spokojnie obserwując całe to zamieszanie w pubie. "Nieźle trafiłem, pewnie trzy czwarte będących tutaj to Garou..." Pomyślał, a jego lekko przygnębiony wyraz twarzy przyozdobiło zniesmaczenie. Dopił czarny płyn z bąbelkami zwany przez ludzi piwem po czym zacząć przyglądać się mężczyźnie w okularach. Wiedział o istnieniu innych lykantropów, prócz wilkołaków lecz jakiekolwiek prawdopodobieństwo spotkania takiego osobnika graniczyło z istną niemożliwością. Przyglądał mu się przez chwilę, po czym wstał, przeszedł parę kroków i usiadł koło niego. Niezbyt konkretnym ruchem ręki przywołał barmana by ten nalał mu jeszcze jedno piwo. Zbadał go wzrokiem jeszcze raz.

- Ciekawy wieczór się zapowiada... - odrzekł patrząc na krzątaninę w okolicach sceny.

- Fakt. - Kevin rzucił krótkie spojrzenie na mężczyznę, otoczonego czerwoną mgiełką - Zdecydowanie bardziej ciekawy, niż się spodziewałem. O wiele więcej ciekawych gości.

- Nie wyglądasz na kogoś, kto przepada za takim rodzajem muzyki... Z pozoru nie pasujesz do zebranych tutaj dzisiejszego wieczoru... - mówił wciąż patrząc na scenę. Gdy podano mu piwo chwycił je i pociągnął głęboki łyk.

- To dość klimatyczne miejsce, a lepiej posiedzieć tu, niż w samemu w domu. - pociągnał łyk trunku, uśmiechnął się kącikiem ust i dodał - A do tego właściel tego pub'u to mój przyjaciel, stąd darmowe drinki i tym podobne. A cóż Ty tutaj robisz, przyjacielu?

-Domu... czasami dobrze jest pobyć w domu, mieć dom... - odrzekł jakby chwilowo nieobecny -Ja... cóż... piję, jak widać i zamierzam spędzić przyjemny wieczór - upił kolejny łyk.

- Czyli to jednorazowa wizyta, czy przyjechałeś na dłużej?

-Jeszcze nie wiem. - wzruszył ramionami -Moim życiem targa wiatr, tam gdzie on, tam i ja.

- Hmm. - Kevin sięgnął za pazuchę do jednej z wielu kieszeni i wyciągnał mały, tekturowy prostokącik - To mój prywatny numer. Jeżeli postanowisz zostać, a czegoś byś potrzebował - informacji, noclegu, obojętnie - to daj znać. Nazywam się Kevin Doomsday




-Ja nazywam się... - dawno już nie używał ludzkiego imienia... prawie je zapomniał -...Andre. - odebrał prostokącik popatrzył na niego z zaciekawieniem, a przedziwne znaczki wydawały się wręcz wirować. Obrócił tekturowy przedmiocik przyglądając mu się z każdej strony po czym włożył do kieszeni dżinsów. -Dlaczego pomagasz nieznajomym, skąd wiesz że nie przyjdę i nie skręcę Ci karku w nocy? - spytał patrząc tym razem prosto mu w oczy.

-Skąd mam wiedzieć, że nie przyjdziesz i nie skręcisz mi w nocy karku? - Kevin osłupiał na chwilę, po czym roześmiał się gromko - Nie śmieje się z Ciebie, spokojnie... Po prostu raz, że chyba nie myślisz, że mieszkam w zwyczajnym hotelu? Dwa, że choćbyś chciał, to nie byłbyś tego w stanie tak łatwo zrobić. - Kevin uśmiechnął się porozumiewawczo.

-Jeżeli w takim razie tak się poznaliśmy że proponujesz mi pomoc to poprosiłbym o informacje... Gdzie ja trafiłem? - spytał

-Gdzie?- spojrzał uważniej na swojego rozmówcę, ale nie dostrzegł sarkazmu, czy ironii - W tej chwili jesteś w „McGovens Irish Pub” w Rosenheim, czyli Górnej Bawarii. Niedaleko stąd jest Monachium. - ponownie rzucił krótkie spojrzenie na Andre, pociagnął łyk szkockiej i dodał - Generalnie Niemcy, czyli Środkowa Europa.

-Za kogo mnie masz? - syknął w jego stronę, a raczej prawie że ryknął, lecz ściszonym tonem by nie ściągać na siebie uwagi. Zawarczał w jego stronę cicho. -Kogo to teren? Które plemię trzyma w garści ten teren.

-Które? - Kevin zastanowił się co odpowiedzieć dłuższą chwilę, nie zwracając uwagi na wybuch Andre - Żadne. Pierwszy raz od kiedy tutaj jestem, jest tutaj AŻ TAK ciekawie. Teraz wybacz, ale musze wykonać pilny telefon. - opróżnił szklankę jednym ruchem, podniósł się wolno i nie oglądając się za siebie, przeszedł za ladę wąskim przejsciem i zniknął na zapleczu.

Andre siedział przy ladzie i rozmyślał. Dopił piwo i stwierdził że to ostatnie dzisiejszego wieczoru. Siedział cały czas na swoim miejscu i słuchał muzyki wypatrując innych wilczych braci, którzy na pewno znajdują się w tym pomieszczeniu. Miał pewien niedosyt rozmowy, spytał by o coś jeszcze, może by się czegoś dowiedział, lecz na razie zostało mu czekać aż ten gość wróci, albo gdy nie zapozna się z innym garou...