lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Storytelling +18] Twórczość Maxa Brooksa

SWAT · 28-04-2010, 18:14

Nowe osoby, nowi towarzysze... Nie wiecie czy wypełnią lukę po niedawno zmarłych, ale na pewno w grupie będzie raźniej.
A patrząc na uzbrojenie nowych towarzyszy, na pewno nie będziecie narzekać na nudę.

---------------------------------------------------------------------------

Jarosław Bodziony
Tkwiłeś pochylony nad kanałem i wpatrywałeś w panujący się w dole mrok. Krzyki wydały dobywające się z dołu, wydawały się o wiele bardziej oddalone. Pozwoliłeś sobie spuścić z nich wzrok i popatrzeć na to co robił strażak. W końcu uwolnieni też mogli się okazać szaleńcami, chcącymi zabić swoich towarzyszy. Na całe szczęście żaden atak z ich strony nie nastąpił, ba, byli nadzwyczaj wdzięczni za uwolnienie...
Nagle z zamyślenia, a raczej zapatrzenia wyrwał Cię odgłos strzału.
Pocisk z jakiejś śrutowej broni śmignął Ci koło twarzy, trafiając w sufit.
- KURWA! CHYBIŁEM! - daje się słyszeć zdenerwowany głos z dołu.

Wszyscy
Uwolnieni są wdzięczni wybawcom. Wybawcy trochę nieufni, ale czego można się spodziewać w takich czasach po obcych ludziach? Zwłaszcza że przed chwilą stracili trzech przyjaciół, z którymi znali się już jakiś czas.
- Jestem Rafał, tamten to Antoni, a ten klęczący nad dziurą to Jarek. Przed chwilą straciliśmy trzech przyjaciół. - wyszedł z inicjatywą strażak - Ukrywamy się na przedmieściach Warszawy, wyszliśmy poszukać zapasów. A wy ską.... - strażakowi przerwał wystrzał, który prawie zabił Jarka.
Dodatkowo na klatce schodowej pojawia się wystraszona dziewczyna, na oko 17 lat. Patrzy na was chwilę, po czym zaczyna krzyczeć i ucieka na górę.
Gońcie ją! - wskazał strażak na Krzysztofa i Jarosława, którzy stali najbliżej schodów - My zajmiemy się tymi na dole!

28-04-2010, 18:14	#57
SWAT Reputacja: 1	Nowe osoby, nowi towarzysze... Nie wiecie czy wypełnią lukę po niedawno zmarłych, ale na pewno w grupie będzie raźniej. A patrząc na uzbrojenie nowych towarzyszy, na pewno nie będziecie narzekać na nudę. --------------------------------------------------------------------------- Jarosław Bodziony Tkwiłeś pochylony nad kanałem i wpatrywałeś w panujący się w dole mrok. Krzyki wydały dobywające się z dołu, wydawały się o wiele bardziej oddalone. Pozwoliłeś sobie spuścić z nich wzrok i popatrzeć na to co robił strażak. W końcu uwolnieni też mogli się okazać szaleńcami, chcącymi zabić swoich towarzyszy. Na całe szczęście żaden atak z ich strony nie nastąpił, ba, byli nadzwyczaj wdzięczni za uwolnienie... Nagle z zamyślenia, a raczej zapatrzenia wyrwał Cię odgłos strzału. Pocisk z jakiejś śrutowej broni śmignął Ci koło twarzy, trafiając w sufit. - KURWA! CHYBIŁEM! - daje się słyszeć zdenerwowany głos z dołu. Wszyscy Uwolnieni są wdzięczni wybawcom. Wybawcy trochę nieufni, ale czego można się spodziewać w takich czasach po obcych ludziach? Zwłaszcza że przed chwilą stracili trzech przyjaciół, z którymi znali się już jakiś czas. - Jestem Rafał, tamten to Antoni, a ten klęczący nad dziurą to Jarek. Przed chwilą straciliśmy trzech przyjaciół. - wyszedł z inicjatywą strażak - Ukrywamy się na przedmieściach Warszawy, wyszliśmy poszukać zapasów. A wy ską.... - strażakowi przerwał wystrzał, który prawie zabił Jarka. Dodatkowo na klatce schodowej pojawia się wystraszona dziewczyna, na oko 17 lat. Patrzy na was chwilę, po czym zaczyna krzyczeć i ucieka na górę. Gońcie ją! - wskazał strażak na Krzysztofa i Jarosława, którzy stali najbliżej schodów - My zajmiemy się tymi na dole! __________________ Po prostu być, iść tam gdzie masz iść. Po prostu być, urzeczywistniać sny. Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć. Po prostu być, po prostu być.