Slan

Karoca podobała się Sangwiniusowi, tak samo jak zamek barona. Córki Barona oczarowały go
Młody Berguise podszedł do córek barona i u całował dłoń każdej z nich, poczynając od najstarszej do najmłodszej, której zręcznym ruchem wsunął q rękę cukierka i mrugnął porozumiewawczo
Anathra kiwnęła głową, Elizabeth posłała "grzeczny" uśmiech z nutką figlarności seksualnej w oku, Nienna się zarumieniła, ale grzecznie dygnęła, a Mika się rozpromieniła z powodu cukierka


Gorzej było gdy zobaczył barona. Wiktor opowiadał mu nieraz o baronie. Zapamiętał go jako silnego i energicznego człowieka pełnego życia. Teraz wydział starca znajdującego się na granicy królestwa Kelemvora. „Czas płynie nieubłaganie. Prędzej czy później wszyscy mu ulegniemy” pomyślał. Przelotnie spojrzał na Niennę „Niektórzy jednak później niż inni. Uśmiechnął się nieznacznie do dziewczyny. Najstarsza córka z drugiej strony w pewien sposób go irytowała. Sprawiała wrażenia zimnej i wyniosłej. Zapewne tuż po śmierci ojca w ciągu pół roku powydaje siostry za starych arystokratów, a najmłodszą odda do klasztoru. Elizabeth była za to wyjątkowo niezdarna, może swój dobry nastrój zawdzięczała dobremu winu, którego nie szczędził baron. Szczęście, że Veth był w pobliżu. Jedzenie za to zbytnio nie smakowało mu.
- Zaprawdę, człowiek winien mieć ośmioro oczu, albo rozdzielić się na czworo, aby móc podziwiać piękno jakie tu zastaliśmy. Gdy przybiliśmy do Thenndale była wiosna, ale teraz czujemy się szczęśliwi niczym w środku lata. Matka waszych córek musiała osobą o zaprawdę anielskiej urodzie. – spojrzał na Niennę tak, jak tylko on potrafił – Od jak dawna wilkołak grasuje w okolicy?

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija