Corvus również był zdziwiony naiwnością szczurów, czy te małe gryzonie myślały ,że żądna zemsty grupa zachowa się honorowo? Jednak teraz faktem było iż zbliżał się do nich tabun małych gryzoni, wrzeszczących dziko. Jednak to nie one były głównym celem wojownika, w jego mniemaniu śmierć czempiona mogła złamać ich dzikiego ducha walki. Chwycił więc miecz w dłonie, mruknął do bogów prośbę o wsparcie w tej ciężkiej godzinie i począł przedzierać się w stronę wielkiego szczura.
Ciął każdego małego gnojka, który blokował mu drogę do czempiona. Miał nadzieje, że jego kompani zapewnią mu jakieś wsparcie.
~*~
k20=18+10+14+14+8