lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Autorski] Kroniki Menthoru

AbduLLachWML · 30-08-2010, 23:31

(post pisany wspólnymi siłami razem z daamianem87

)

Lagann Gurrensson – młody, wysoki blondyn o bladej karnacji, prosto z mroźnych gór dalekiej północy. Mag Bojowy w służbie Króla Menthoru, a do niedawna oficer królewskiej armii, pędzi na koniu do Grez-Nar, małej, zapyziałej wiochy gdzieś pod Nowenher. Niestety szybkość z jaką może się poruszać jest znacznie ograniczona przez potężnego golema który sunie miarowym krokiem zaraz za nim.
„Dobrze jest znów znaleźć się w kulbace i mieć cię przy boku Managarm” wykrzyknął, w sumie bardziej sam do siebie, no bo przecież golem nie mógł go zrozumieć, po czym dodał w myślach „To miła odmiana od aresztu domowego” . Do tej pory zastanawiał się co mogło być w tej misji tak ważnego, że sam Arcymag Edwin pokwapił się do jego Nowenherskiej kwatery, w której pozostawał zatrzymany przez ostatni miesiąc. Musiało być to coś naprawdę poważnego, skoro przywrócili go do służby i cofnęli wszystkie zarzuty które mu postawiono. Z rozmyślania wyrwała go majacząca w oddali potężna sylwetka. Od razu rozpoznał w niej golema bojowego, więc spiął konia w strzemionach i zostawiając w tyle Managarma wyrwał do przodu. Po chwili intensywnego galopu zbliżył się do golema i jego pana. Jego oczom ukazał się starszy jegomość , z twarzą naznaczoną licznymi zmarszczkami. Okrążył jego i jego golema dwa razy po czym zatrzymał się parę metrów przed nimi. Drugi mag zwolnił i zatrzymał się przed nim.
- Witam waszmościa! – zaczął Lagann – Po golemie wnioskuję, żeś waść Mag. Jestem Lagann Gurrensson herbu Wilczy Łeb, również Mag w służbie Króla. Dokąd waść zmierzasz? -
Zaczepiony osobnik popatrzył dziwnym wzrokiem na rozmówcę. Kiedy dostrzegł podążającego za nim golema, na jego twarzy pojawił się delikatny zarys uśmiechu.
- Witam waść. Rację posiadasz, widzę że i wy paracie się tym szpetnym zawodem. - dodał z nutką ironii w głosie. -Zwą mnie Ivan Ivanov Smirnow. Do usług! - skłonił się delikatnie. - Podążam do pobliskiej wioski, której mówiąc szczerze nazwy nawet spamiętać nie mogłem i nie chciałem nawet. Domyślam się jednak, iż cel podróży naszej zbieżny jest. - odparł lekko schrypniętym głosem.
- Niechże zgadnę, chodzi o wioskę Grez-Nar, a podążasz waść na spotkanie z pułkownikiem Arturem Aregionem? Jeśli tak to widzę, że waść równie spóźniony co i ja! - uśmiechnął się prostując się w kulbace. Jego głos był dźwięczny i czysty, ale jednocześnie zimny i beznamiętny. - Co prawdam nie przyzwyczajony do podróży w towarzystwie, ale skoro cel mamy ten sam, może będziem razem dalej podróżować?
W tym momencie golem Laganna zrównał się z nimi i zatrzymując się wypuścił z bojlera znajdującego się na plecach kłeby pary. Do pleców golema powrozem przywiązany był trzymający się z tyłu drugi koń Laganna, objuczony pakunkami.
-Zacna to myśl, jako że w czasach obecnych droga niebezpieczna, a i myśli niebezpiecznie czasem krążą, kiedy gęby do kogo otworzyć nie ma. - odparł Ivan, patrząc przed siebie. - Cel wspólny mamy, tak więc widzę że i zaznajomić się można, jako że i dłuższa droga wspólna czeka nas zapewne.- rzucił okiem na golema swojego rozmówcy. - Stwór waści widzę do boju przygotowany. A czy sprawdzony w boju już, czy dopiero okazję pierwszą krew przelać mieć będzie? - spytał jadącego obok mężczyznę.
- Managarm, bo tako maszyna moja się zowie, nie jednokrotnie już w szranki z truposzami stawał, a wygląda prawie jak nowy tylko i wyłącznie z powodu takowego, że praktycznie co po gruntownym remoncie jest, jako że w trakcie mojego ostatniego z nieumarłymi spotkania, znacznym uszkodzeniom uległ. - odparł, spoglądając w kierunku swojej maszyny - Niech waszmościa mój młody wiek nie zmyli, bo sam też już w życiu zdążyłem niejedno zobaczyć, a od czasu ukończenia Akademii cztery lata temu, czas praktycznie cały po frontach wszelakich się tułam, a życie na walce mi schodzi. - dodał z nieskrywaną pychą w głosie.
- To widzę żeś waść doświadczony w bojach. Dobrze mieć przy boku kogoś, kto od walki nie stroni, coraz mnie takich mężów obecnie spotkać można. - odparł dziwnym tonem patrząc przed siebie.
- Ano, wojowało się tu i ówdzie. No ale kończmy waść tę rozmowę, bo czas ucieka, a kawałek drogi jeszcze przed nami. - ściągając uzdy ruszył koniem w stronę celu ich podróży.
-Słusznie waść prawisz.- odparł Ivanov, pogrążając się we własnych myślach i prowadząc spokojnie konia w tempie, jakie narzucił towarzysz.

Podróżowali w milczeniu przez dobre dwie godziny. Gdy już zbliżali się do celu oczu obojga ukazała się czerwona łuna, której źródłem najprawdopodobniej była płonąca wioska, a to mogło oznaczać tylko jedno - truposze. Lagann miał zamiar coś powiedzieć, ale jego towarzysz go uprzedził.
- Mości Gurrenssonie, prujem na przód, szukając walki, czy też kontynuujem podróż w naszym tempie nie męcząc zbytnio towarzyszy naszych? -
Lagann pomyślał chwilę, przekalkulował coś w głowie po czym odparł:
- Walki przynajmniej na razie się nie spodziewałem, stąd pancerz mam na koniu zapakowany, a na sobie tylko lekki pancerz podróżny. - tu wskazał palcem na lekką skórzaną zbroję z naramiennikami wystającą spod podróżnego płaszcza. - No ale sprawdzić co jest na rzeczy nie zaszkodzi. - to mówiąc poprawił pochwę z dwuręcznym mieczem przytwierdzoną do siodła, sprawdził czy miecz gładko wychodzi, dodając po chwili - Proponuję przyśpieszyć tempa na tyle na ile nasze golemy nam na to pozwalają. –
-Słusznie waść prawisz, jednak wyeksploatować ich zbytnio także nie możemy, w przypadku gdyby walka nas czekała.- dodał Ivanov, poprawiając się w siodle. Lagann kiwnął głową przytakując. Przyśpieszyli tempa na tyle aby zbytnio golemów nie męczyć, ale poruszać się z jakąś logiczną prędkością. Zbliżając się do wioski zastanawiali się co tam napotkają.

30-08-2010, 23:31	#9
AbduLLachWML Reputacja: 1	(post pisany wspólnymi siłami razem z daamianem87) Lagann Gurrensson – młody, wysoki blondyn o bladej karnacji, prosto z mroźnych gór dalekiej północy. Mag Bojowy w służbie Króla Menthoru, a do niedawna oficer królewskiej armii, pędzi na koniu do Grez-Nar, małej, zapyziałej wiochy gdzieś pod Nowenher. Niestety szybkość z jaką może się poruszać jest znacznie ograniczona przez potężnego golema który sunie miarowym krokiem zaraz za nim. „Dobrze jest znów znaleźć się w kulbace i mieć cię przy boku Managarm” wykrzyknął, w sumie bardziej sam do siebie, no bo przecież golem nie mógł go zrozumieć, po czym dodał w myślach „To miła odmiana od aresztu domowego” . Do tej pory zastanawiał się co mogło być w tej misji tak ważnego, że sam Arcymag Edwin pokwapił się do jego Nowenherskiej kwatery, w której pozostawał zatrzymany przez ostatni miesiąc. Musiało być to coś naprawdę poważnego, skoro przywrócili go do służby i cofnęli wszystkie zarzuty które mu postawiono. Z rozmyślania wyrwała go majacząca w oddali potężna sylwetka. Od razu rozpoznał w niej golema bojowego, więc spiął konia w strzemionach i zostawiając w tyle Managarma wyrwał do przodu. Po chwili intensywnego galopu zbliżył się do golema i jego pana. Jego oczom ukazał się starszy jegomość , z twarzą naznaczoną licznymi zmarszczkami. Okrążył jego i jego golema dwa razy po czym zatrzymał się parę metrów przed nimi. Drugi mag zwolnił i zatrzymał się przed nim. - Witam waszmościa! – zaczął Lagann – Po golemie wnioskuję, żeś waść Mag. Jestem Lagann Gurrensson* herbu Wilczy Łeb, również Mag w służbie Króla. Dokąd waść zmierzasz? -* Zaczepiony osobnik popatrzył dziwnym wzrokiem na rozmówcę. Kiedy dostrzegł podążającego za nim golema, na jego twarzy pojawił się delikatny zarys uśmiechu. - Witam waść. Rację posiadasz, widzę że i wy paracie się tym szpetnym zawodem. - dodał z nutką ironii w głosie. -Zwą mnie Ivan Ivanov Smirnow. Do usług! - skłonił się delikatnie. - Podążam do pobliskiej wioski, której mówiąc szczerze nazwy nawet spamiętać nie mogłem i nie chciałem nawet. Domyślam się jednak, iż cel podróży naszej zbieżny jest. - odparł lekko schrypniętym głosem. - Niechże zgadnę, chodzi o wioskę Grez-Nar, a podążasz waść na spotkanie z pułkownikiem Arturem Aregionem? Jeśli tak to widzę, że waść równie spóźniony co i ja! - uśmiechnął się prostując się w kulbace. Jego głos był dźwięczny i czysty, ale jednocześnie zimny i beznamiętny. - Co prawdam nie przyzwyczajony do podróży w towarzystwie, ale skoro cel mamy ten sam, może będziem razem dalej podróżować? W tym momencie golem Laganna zrównał się z nimi i zatrzymując się wypuścił z bojlera znajdującego się na plecach kłeby pary. Do pleców golema powrozem przywiązany był trzymający się z tyłu drugi koń Laganna, objuczony pakunkami. -Zacna to myśl, jako że w czasach obecnych droga niebezpieczna, a i myśli niebezpiecznie czasem krążą, kiedy gęby do kogo otworzyć nie ma. - odparł Ivan, patrząc przed siebie. - Cel wspólny mamy, tak więc widzę że i zaznajomić się można, jako że i dłuższa droga wspólna czeka nas zapewne.- rzucił okiem na golema swojego rozmówcy. - Stwór waści widzę do boju przygotowany. A czy sprawdzony w boju już, czy dopiero okazję pierwszą krew przelać mieć będzie? - spytał jadącego obok mężczyznę. - Managarm, bo tako maszyna moja się zowie, nie jednokrotnie już w szranki z truposzami stawał, a wygląda prawie jak nowy tylko i wyłącznie z powodu takowego, że praktycznie co po gruntownym remoncie jest, jako że w trakcie mojego ostatniego z nieumarłymi spotkania, znacznym uszkodzeniom uległ. - odparł, spoglądając w kierunku swojej maszyny - Niech waszmościa mój młody wiek nie zmyli, bo sam też już w życiu zdążyłem niejedno zobaczyć, a od czasu ukończenia Akademii cztery lata temu, czas praktycznie cały po frontach wszelakich się tułam, a życie na walce mi schodzi. - dodał z nieskrywaną pychą w głosie. - To widzę żeś waść doświadczony w bojach. Dobrze mieć przy boku kogoś, kto od walki nie stroni, coraz mnie takich mężów obecnie spotkać można. - odparł dziwnym tonem patrząc przed siebie. - Ano, wojowało się tu i ówdzie. No ale kończmy waść tę rozmowę, bo czas ucieka, a kawałek drogi jeszcze przed nami. - ściągając uzdy ruszył koniem w stronę celu ich podróży. -Słusznie waść prawisz.- odparł Ivanov, pogrążając się we własnych myślach i prowadząc spokojnie konia w tempie, jakie narzucił towarzysz. Podróżowali w milczeniu przez dobre dwie godziny. Gdy już zbliżali się do celu oczu obojga ukazała się czerwona łuna, której źródłem najprawdopodobniej była płonąca wioska, a to mogło oznaczać tylko jedno - truposze. Lagann miał zamiar coś powiedzieć, ale jego towarzysz go uprzedził. - Mości Gurrenssonie, prujem na przód, szukając walki, czy też kontynuujem podróż w naszym tempie nie męcząc zbytnio towarzyszy naszych? - Lagann pomyślał chwilę, przekalkulował coś w głowie po czym odparł: - Walki przynajmniej na razie się nie spodziewałem, stąd pancerz mam na koniu zapakowany, a na sobie tylko lekki pancerz podróżny. - tu wskazał palcem na lekką skórzaną zbroję z naramiennikami wystającą spod podróżnego płaszcza. - No ale sprawdzić co jest na rzeczy nie zaszkodzi. - to mówiąc poprawił pochwę z dwuręcznym mieczem przytwierdzoną do siodła, sprawdził czy miecz gładko wychodzi, dodając po chwili - Proponuję przyśpieszyć tempa na tyle na ile nasze golemy nam na to pozwalają. – -Słusznie waść prawisz, jednak wyeksploatować ich zbytnio także nie możemy, w przypadku gdyby walka nas czekała.- dodał Ivanov, poprawiając się w siodle. Lagann kiwnął głową przytakując. Przyśpieszyli tempa na tyle aby zbytnio golemów nie męczyć, ale poruszać się z jakąś logiczną prędkością. Zbliżając się do wioski zastanawiali się co tam napotkają.