| Wadim Szekow
Wściekły, zakurzony i głodny Wadim przywlókł się do reszty oddziału. Zdziwił się widząc dobry humor Robina i - trzeba przyznać, podniosło go to na duchu. Obmył ręce i twarz, po czym stanął w szeregu z kamienną twarzą. Wyobrażał sobie różne sposoby zabicia oficera. Uspokajało go to, nie mówił nic do nikogo i myślał o wykorzystaniach belki jeśli chodzi o uśmiercanie. Robił to często, zawsze działało. Miał małą obawę, że niedługo zabraknie mu inspiracji jeśli szef dalej tak będzie się zachowywał... Czekając na dowódcę zagadał do Zbigniewa po rosyjsku, szczerząc zęby A co ty tam mój drogi gadałeś o matkach naszych towarzyszy? Jesteś, jak widzę, Polakiem. Dobrze, mój dziadek pływał na handlowcu z Polskimi marynarzami, mile ich wspominał. Cieszyłem się, że nie wysłali mnie, abym zabijał Polaków, a teraz mam okazję zabijać Niemców razem z nim! |