Cytat:
|
W końcu ktoś kto rozumie że bycie praworządnym nie znaczy tego samego co bycie dobrym, tak jak bycie chaotycznym nie oznacza bycia złym. Czy tak trudno zrozumieć że postać praworządna nie musi być dobra i przestrzegać ogólnie przyjętych (w naszym realnym świecie) zasad moralnego postępowania? Wystarczy spojrzeć na cytowany wyżej przykład.
|
A kto w tym temacie twierdził, że musi? I kto praworządność stawiał w jednej linii z dobrem?
Cytat:
Przejdźmy do przykładów (...)
Jest to trudne i dlatego o charakterze postaci powinien decydować MG po zapoznaniu się z historią i opisem postaci.
|
Zgadzam się z tym, ale wpiszę swoich parę zdań, bo... Czuję taką potrzebę ;]
MG, na podstawie jakiegoś systemu oceny, który nie może się zmieniać od przypadku do przypadku, ocenia charakter postaci. Niezależnie od kulturowego podłoża BG i biograficznych szczegółów decyduje, jakie określenie znajdzie się w tabelce 'charakter' postaci. To określenie odbija się w magii, aurach czy wyborze miejsca, gdzie postać trafi po śmierci. I tak jak mamy tu przykład, w którym postać łamiąc prawo pozostaje praworządna, tak można chyba pomyśleć o postaci chaotycznej, która przestrzega prawa (np. aktywista, który walczy o zmianę całej struktury społecznej przy zachowaniu prawa). Co za tym idzie, konieczne jest ustalenie jakiegoś wymiaru oceny, który zawsze będzie przyporządkowywał postać do którejś z kategorii i system ten nie może się opierać na zmiennych kulturowo, moralnie czy prawnie normach. Nie ma znaczenia czy to Cormyr czy Thay, Zeif czy Greyhawk - to, że postać postępuje dobrze czy źle, prawowiernie czy chaotycznie wg tego, co obowiązuje w danych realiach jest jej sprawą. Zaklęcie z domeny chaosu zadziała na praworządnego wg tego, co ma on wpisane w tabelce, a nie wg tego, jaki sądzi, że jest. Zasady działania magii czy wszechświata DnD są uniwersalne, więc to MG interpretuje, jaka jest ta uniwersalność w sferze moralno-etycznej.