To ja też tu dorzucę swoje pięć groszy. Przeczytałem większość wypowiedzi i zauważyłem, że nikt nie wspomniał o:
1. Księga Plugawego Mroku i Book of Exalted Deeds traktują o złu i dobru w D&D. Sporo osób wprost przeczy ustaleniom z tych książek powołując się na relatywizm podczas gdy istnienie czarów o znaczniku dobry lub zły samo przez się sprawia, że nie ma mowy o relatywiźmie w D&D.
2. Księga Planów z kolei pośrednio wyjaśnia porządek i chaos.
Wielkie Koło wyjaśnia wszystkie niedomówienia. Plany to coś więcej niż miejsca - to esencja pewnego porządku, który jest oddzielony od Odległej Dziedziny. Osoba o charakterze chaotycznym również jest częścią porządku, bo chaos to Limbo, a nie Odległa Dziedzina.
Czym więc jest praworządność? Na jakim prawie się opiera? Na ostatecznym prawie idealnego porządku Mechanusa. Nie na jakiegoś rodzaju przykazaniu "nie zabijaj" albo "zabijaj", ale właśnie na samej istocie istnienia, przestrzegania i zmuszania innych do przestrzegania przykazań.
Tak jak dwie osoby o charakterze Dobrym mogą pozabijać się nawzajem tak dwie osoby o charakterze Praworządnym również mogą mieć dobry powód, żeby zabić drugiego.
Nie wiem czy uda mi się, ale spróbuję przedstawić to na przykładzie seryjnych zabójców o różnych charakterach D&D:
1. Praworządny - zabija wszystkich wrogów porządku, zazwyczaj ma jakikolwiek dowód na poparcie swojego zdania o wrogu
2. Praworządny Dobry - zabija przestępców, których winę udowodni przed samym sobą; odczuwa wyrzuty sumienia i pragnie odmiany - może popełnić samobójstwo, ale jeśli sam nie chce umrzeć to uważa siebie za chorego
3. Praworządny Zły - zabija wszystkich, którzy różnią się od normalności, a siebie samego traktuje jako odrębne od normalności, ale konieczne narzędzie w zwalczaniu nienormalności
4. Chaotyczny - zabija kogokolwiek
5. Chaotyczny Dobry - zabija tych, których uważa za... dziś powiedzielibyśmy "faszystów" - cokokolwiek to dla niego znaczy; pragnie odmiany - może popełnić samobójstwo, ale jeśli sam nie chce umrzeć to uważa siebie za chorego
6. Chaotyczny Zły - zabija kogokolwiek, ale najwięcej przyjemności sprawia mu zabijanie osób porządku
7. Neutralny Zły - zabija kogokolwiek, ale najwięcej przyjemności sprawia mu zabijanie dobrych, niewinnych osób
8. Neutralny Dobry - nienawidzi siebie za to co robi, uważa się za chorego, prawdopodobnie szuka odosobnienia, a jedynym ratunkiem dla takiej osoby są niespokojne czasy kiedy zabijanie wrogów jest pożądane
9. Prawdziwie Neutralny - stara się załapać na fuchę płatnego zabójcy, żeby wyciągnąć z tego jakiś zysk i zabijać tylko te osoby, które komuś zalazły za skórę. Nie jest wrogiem nikogo - jest wyjątkowo egoistyczny.
edit: mi również nie podoba się system charakteru z D&D4, ale jest logiczny jeśli przyjąć, że dobro w swej istocie skłania się ku chaosowi (wolności), a zło ku porządkowi (no... porządek). Twócy systemu charakteru D&D4 wdrożyli tam silne ideologie polityczne
