Manji

Prowincja Shinda, Strażnica Wschodu, terytorium Klanu Kraba; 14 dzień miesiąca Hantei; wiosna, rok 1114, godzina Bayushi.



Pogoda była sprzymierzeńcem Skorpiona, musieli zatrzymać się w bezpiecznym schronieniu, naprawić zużyty ekwipunek, wzmocnić konie, które zaczynały podupadać na zdrowiu. Bayushi z ulgą powitał ciepłe schronienie, możliwe że nawet balię pełną ciepłej wody. Mimo, że byli coraz bliżej ciepłego miejsca i pełnej miski ryżu oraz rozgrzewającej herbaty, Skorpionie zmysły były postawione w stan gotowości. Nastawił się na bardzo niebezpieczne miejsce, pełne bandytów pozostawionych samym sobie. Przeczucie to było wzmacniane przez pomysł Fukurou aby twierdzę omijać. Jednak to co dostrzegł Skorpion wielce go uradowało. Toż to była istna kopalnia wiedzy na niemal wszystkie tematy. Sprzyjały temu niemal wszystkie nawyki tutejszych mieszkańców i załogi. Klan Kraba, na pierwszy rzut oka, powinien wstydzić się rozpuszczonych bushi, którzy mogą pić dowoli, przyczyniając się tym samym do rozpuszczenia służby, która miała zbyt wiele swobody. Dla Skorpiona była tu inna słabość, którą miał zamiar dokładnie sprawdzić.

„Moi Uczniowie – Bayushi Katsumata, gdy mówił takim tonem, oznaczało to, że wiedza, którą miał zamiar przekazać jest bardzo ważna – zdobywając informację, nie odrzucajcie plotek, gdyż niosą one wiele prawd. Łatwiej wyciągać informację od tych co choć raz złamali bushido...”

Manji wziął głęboki wdech przypomniawszy sobie słowa Sensei.

„Przecież w tej strażnicy niemal każdy ma coś ciężkiego lub cięższego na sumieniu. Ciekawe ile są warte dla nich sekrety Klanu? Ile wiedzą? Może jest tu ktoś, kto spadł z wysoka. Muszę natychmiast się zabrać do pracy, a rozpocznę do jadalni i posłucham sobie.”

- Hida Akito-san, Mirumoto Fukurou-san upewnię się, że nasze konie będą miały odpowiednią opiekę, a następnie ruszę za wami lub spotkamy się w najbliższym zajeździe. Hida Akito-san, co myślisz o takich zabiegach?

Skorpion upewnił się, że Rinoko ma suche i ciepłe miejsce, kazał chłopowi wymienić siano w boksach dla Rinoko i Konika Fukurou dla Syna Wiatru kazał przygotować bardziej surowe, acz suche miejsce. Osobiście także dopilnował aby konie miały najlepszej strawy, oczywiście Syn Wiatru dostał pokarm jako ostatni, dopiero gdy pozostałe konie zaspokoiły pierwszy głód. Skorpion wiedział, że to strasznie rozzłości Syna Wiatru, liczył na to. Wiedział także, że te zabiegi pomogą ustalić kto tu jest przewodnikiem stada. Manji był uparty i nie miał zamiaru pozwalać zwierzęciu swawolić. Przy okazji zabiegów z końmi miał idealną okazję pociągnąć za język stajennego. Manji widział w tutejszym garnizonie rozpuszczoną bandę bushi i aby uzyskać ich posłuch, sam musiał się stać szczerym dla nich, a więc karność musiała pozostać w stajni przytroczona do siodła Rinoko.
Podczas posiłku Skorpion opracowywał plany, tak aby możliwie najefektywniej wykorzystać czas na dowiedzenie się jak największej ilości informacji.

„Muszę odwiedzić jakiegoś mnicha aby dopytać się o krążek modlitewny, dzisiaj dowiem się plotek, tak aby jutro zacząć formować pytania i drążyć interesujące tematy.”

Wypytał karczmarza o świątynię, w której mógłby spotkać mnicha, a także zadał kilka podstawowych pytań:
- Jak interesy ci idą, karczmarzu? A zdrowie, dopisuje?

Następnie zaczął wypytywać o jakieś ciekawsze plotki i te mniej ciekawe także.

 

__________________
Świerszcz śpiewa pełen radości,
a jednak żyje krótko.
Lepiej żyć szczęśliwym niż smutnym.