| Emilia widziała swoją matkę podążająca razem z grupą służących. Zdawała sobie jednak sprawę z faktu, powtarzanego zimno przez nauczycieli szlachcianki : Martwi nie wracają do życia. Oczywiście zdawała sobie sprawę z mocy nekromantów. Jednak i tu nauka wyjaśniała kwestię jasno : Nieumarli to nie ludzie. Miasto odpychało ją - połączenie świetnej iluzji z dawnymi wspomnieniami, tworzyło w jej głowie bardzo bolesne uczucia. Przywoływało wspomnienia. Nie pozwoliła sobie odpłynąć w odmęty myśli.
Jaxel Crowley.
Odgoniła tę myśl. Teraz była poważnie zdołowana, ale gotowa do walki. Jakby pewniejsza siebie. Szła dalej, nie zmieniajac ponutrego wyrazu twarzy. Psychicznie przygotowała sie do walki ze smokiem.Szkoda że nie ma przy sobie miecza - tego tępego rodowego ostrza. Byłoby łatwiej.Każą być złym, zostanie złym. Ktoś mógłby pomyśleć że spotkanie z iluzją miasta wywarło na nią dobry wpływ.
__________________
Wenn ich
Träne dein Herz
und wenn es raubt dir den Kopf
Ich sehe dich deine Seele fliegen? |