| Bretończyk nie spodziewał się tego, że to niziołek będzie tym, który zareaguje. Nie mniej jednak ucieszył się, że wśród jego kompanów był ktoś, kto podziela jego pogląd na gospodarza. Słuchając słów Tasselhofa usmiechnął się lekko, przyjaźnie. Gniew minął mu już dawno.
- Pewnie. Chętnie spędzimy tę noc na świeżym powietrzu, prawda Avro? No chodź! Poszukamy jakiegoś kota. A ty pilnuj tego robala. Żeby się na niej nie odkuł... - Jean skinął głową wskazując niziołkowi zbierającego się z klepiska pijaczynę. A sam z czworonożnym towarzyszem ruszył ku stodole szukając w niej tej suchej części, gdzie z dachu nie siąpił jesienny deszcz. Siano i brak deszczu padającego na głowę były dlań wystarczającym udogodnieniem. Nie raz przecie przychodziło mu spędzić noc w gorszych warunkach...
. |