Rozdroża między Kosaten Shiro, a Shiro Tengu, terytorium Klanu Żurawia; 2 dzień miesiąca Hantei, rok 1114
Mała kawalkada, złożona z kupieckiego wozu, na którym siedział i jednocześnie powoził uradowany półczłowiek oraz siedzącej obok samuraiko w kimonie podróżnym, jechała w stronę Shiro Tengu. Obydwoje co jakiś czas wymieniali ze sobą kilka zdań, niektóre kończąc salwą śmiechu. Widać było, że są w dobrej komitywie i znają się dłużej, niż od wczoraj.
Samuraiko na głowie miała bardzo duży, słomiany kapelusz, z którego spływała szara, jedwabna zasłona, skrywając jej twarz w swoim cieniu. Skromny ekwipunek zawinięty był w węzełek i przerzucony przez ramię, a daisho spokojnie spało za obi.
Wóz dotarł po pewnym czasie do rozdroży, gdzie na słupie, starym zwyczajem, było umieszczonych kilka ogłoszeń. Mimo wiosennego chłodu, dzień był tak piękny, że samuraiko raźnie zeskoczyła ze swego siedziska, aby podejść do ogłoszeń i sprawdzić, co też ciekawego uda się z nich dowiedzieć.